Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Allah Kuran'ı başına taç yapan herkesten razı olsun

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Abdullah16 Yazdı:    Yahu arkadaşlar biz yazıyoruz ama bu adamlar okumuyorlar,okumaktan korkuyorlar.baksana hiç yazılan cevap yazılarına cevap yazmıyorlar,pisliklerini bırakıp çaktırmadan tüyüyorlar,benden söylemesi.

Burdayız bir yere gittıgimiz yok Merak etmeyin

Yazmadan önce sizi anlamaya calısıyoruz yazdıgımızın arkasında durmayı biliriz

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

“Onlar kendilerini Allah’a feda etmişlerdi…”

ONLARI TAKLİT MÜMKÜN MÜ?

Her şeyleriyle Allah’a yönelip bütün bir hayat boyunca, O’na hakkıyla kulluk yapabilmek için çırpınıp duran Allah Dostlarının hayatlarında bizim için çok güzel ibretler vardır. Onlar gibi olamasak bile, onlara benzemeye çalışmak, onlar gibi yapmaya ve olmaya çalışmak, her Müslüman için vaz geçilmez faydalarla doludur.

Evet, dervişlerin halleri; bazen insanı kulluk ve Allah aşkı heyecanıyla sarsar; bazen ulaşılmaz gibi görünen hallari de bizleri ürkütebilir. Ancak, unutulmamalıdır ki; dinimiz sadece onların yaptığından ibaret hazır kalıplardan ibaret değildir. Onların hayatını birer örnek insan olarak görmeli, fakat onların harikulade özelliklerini kendimizde aramaya kalkışmamalıyız.

Allah adamlarının halleri, dağlar gibi yüce ve uzak görünür insana ama her insan kendi maneviyatını geliştirerek o dağlara; önce dağın eteklerine, ve oradan daha yukarılara, zirveye tırmanabilir. Yani, bizden “onların dağları”na tırmanmamız değil; kendi tepemize veya bizim nasibimizin bulunduğu  kendi zirvemize çıkmaktır.

Manevi ve kalbi hayattan kasıt; kişinin önce başkalarını taklit ederek, güzel hal ve ahlakları tatması, ardından da kendini geliştirerek, yine kendi karakter ve mizacını bulabilmesidir.

Bu satırlarda, dervişlerin hallerinden ve yaşam tarzlarında ince kesitler bulacaksınız. Belki çoğu defa okuyup veya dinleyip üzerinden geçtiğimiz ayrıntılara parmak basacağız. Onların hallerine mercek tutmaya çalışacağız. Umuyoruz, güzel ahlak ve erdemlilik adına bir pay sahibi oluruz.

1.  ALLAH RAZI OLSUN     BUNU TASTİK EDENLERDEN VE ANLAYANLARDAN

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Hamd, alemlerin Rabbi Allah-u Zülcelal’e mahsustur. Salât ve selâm O’nun Rasülü iki cihan sultanı Peygamber Efendimiz -sav-’in, Ehl-i Beytinin ve Ashabının üzerine olsun.

Kur’an-ı Kerim, insanın yaratılış maksadını yani: Allah-u Zülcelal’e nasıl bir iman ile iman edeceğini, nasıl ibadet edeceğini, nelerden sakınıp nelere uyacağını ve nereden gelip nereye gideceğini bildirerek insanların Allah-u Zülcelal’e karşı olan kulluk mükellefiyetlerini en doğru ve en güzel bir şekilde nasıl yapacaklarını “ibadet” kelimesi ile anlatır ve insanların ve cinlerin ibadet için yaratıldıklarını bildirir.

Allah-u Zülcelal’i bilmek ve tanımak konusunda da:

“Andolsun ki Allah’ın peygamberinde sizin için Allah’a ve ahiret gününe kavuşmaya inanan ve Allah’ı çok seven kimseler için en güzel örnekler vardır” (Azhab,21) buyurarak kesin bir şekilde kulluk noktasındaki örneğini sunar.

İnsandan örneği olmayan bir şey istenmez. Allah-u Zülcelal kur’anda kendisine kulluk isterken bir miheng olarak Peygamber Efendimizi bildirirken O’nun akabinde ise seçkin ve örnek bir nesil olarak Ashab-ı Kiram dan bahsetmektedir.

Dolaylı olarak bizlere; Peygamber Efendimiz gibi kul, Ashab-ı Kiram gibi ümmet olmamızı tavsiye eder.

Onlar peygamberlerine nasıl biat etmişlerse nasıl saygı ve sevgi göstermişlerse bizimde onlar gibi Rasulullaha uymamız, saygı ve sevgi göstermemiz, ilim, irfan ve ahlakı ile Peygamber varisi olan alim ve salih kimselere onlar gibi saygılı olmamız istenir.

Kur’an insanı hem dünyada rahat ettirecek, hem de ahiret hayatında ilahi mertebelere yükselmesini sağlayacak reçetedir. Ancak bu reçete ciddi ve samimi bir şekilde uygulanırsa fayda verir. Zahiren reçeteyi uygular görünmek boşuna gayretten başka bir şey değildir.

İnsanın bir dış dünyası (zahiri) birde iç dünyası (maneviyatı) var. İnsan bu iki dünyayı birden yaşar. Allah-u Zülcelal insanın kulluk vazifesini yerine getirirken bu iki dünyasında da aynı samimiyet ve ihlas içinde kulluk yapmasını ister.

Mesela; bir fakire sadaka verirken “Sağ elin verdiğini sol el görmeyecek” kadar ince riya çizgisinden amelin dış dünyadan ayrılması gerekmek-tedir.

Eğer kişi sadece dış dünyasında iyi görünmeye gayret ederken, iç dünyasında günah ve kötülük içinde olursa, yani içi başka dışı başka olursa, Kur’an bu gibilere “münafık” der. Mühim olan Allah-u Zülcelal’in sevgisini, muhabbetini, Kur’anda ki emir ve yasaklarını ve Rasulullaha gerçek manada ümmet olmayı, hem zahirimizde hem de batınımızda hakkıyla yerine getirebilmektir.

İşte bu noktada Tasavvuf; Kitap ve sünnete dört elle sarılmak; Kur’an-ın zahir ve batınını, İslam’ın ahkam ve adabını iyi bilip yaşamak şeklinde tarif edilirken, Allah-u Zülcelal’in istediği saf kulluğun ve samimi ümmet olmanın yolunu ve reçetesini de insanlığa sunmuş oluyor.

Tasavvufu anlamaya ve anlatmaya çalışırken, Kur’an-ı Kerimin içinde tek tek ayetler aramak yerine, Kur’an-ı Kerimi tümden anlamaya çalışmak gerekmektedir. Çünkü o zaman Tasavvufu anlamak konusunda bir adım atmış olabiliriz.

Bir ayet ile; ‘işte bak bu tasavvufu işaret ediyor’ demek yada ‘bu Tasavvufu reddediyor’ demek, Allah-u Zülcelal’in insanın batınına, yani iç dünyasına verdiği önemi gözden kaçırmak demektir.

Zamanımızın büyük alimlerinden üstadımız Seyda Muhammed Konyevi (k.s) bu kitapta: Tasavvufu, dolayısıyla Kur’anı anlamaktan ve idrakten yoksun bazı gönüllere, içine düşmüş oldukları inkar bataklığından kurtulabilmeleri ve Allah-u Zülcelal’e zahiri manada ve manevi manada, saf, temiz kulluk yapabilmeleri için bulunmaz reçeteler ve nasihatler sunmakta.

Ümmmet-i Muhammedin faydasına kazandırdığı her eserinde bizim gönül dünyamızda yeni ve temiz ufuklar açılmasına vesile olan Üstadımızın bu eseriyle inanıyoruz ki Tasavvufu ve Tasavvuf büyüklerini yanlış algıladıkları için bilmeden dil uzatan kardeşlerimizin idrak pencerelerinin önündeki bir çok perde kalkacak ve daha hassas, daha gönülden bakabileceklerdir.

Allah-u Zülcelal kendi razı olacağı şekilde salih amel yapmayı, Rasulüne ümmet olmayı ve sevdiği seçtiği kullar olan Evliyaullahı sevmeyi, onlar ile olmayı nasip etsin inşallah.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Şüphe yok ki, hak ehli neye kavuşmuşsa, kendi işlerinde doğru yolda ve adalet üzere olduktan sonra insanlara da doğruyu gösterdiklerinde, halk arasında adil davranmalarından dolayı kavuşmuşlardır.

O hak ehli de kendisine tabi olan insanları kavuştukları şeye kavuşturmaya çalışırlar.

Ayet-i Kerimede işaret edilen erler; insanı irşad eden, doğru yolu gösteren, gafletten uyandıran ve insanı Allah-u Zülcelal’in emir ve nehiyleri doğrultusunda terbiye ederek Allah’a ve Resulüne götürecek olan Mürşit’lerdir.

1. Allah-u Zülcelal nasıl ki zahiri ilimlerin öğrenilmesi için yeryüzünden alimleri eksik etmiyorsa, batıni ilimlerin öğrenilmesi ve insanların manevi olarak kendilerini temizleyip doğru yola çevirecek olan Mürşid-i kamilleri de eksik etmemiştir.