Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

kocacnara Yazdı: Tebbet suresi iniş sırası 6 benim kafamı karıştıran konu: 1. ayetinde Ebu Lehebin iki eli kurusun; kurudu ya/kuduru da/ zaten kurudu ya/ zaten kendisi kahroldu bu ayette son cümlede Ebu Lehebin sanki öldüğü belirtilir gibi ama Ebu Lehep 624 yılında ölmüştü. bu konu fikirlerinizi alamak isterim

Muhammet Eset meali

111. Mesed (Mesed) SÛRESİ

RAHMÂN, RAHÎM ALLAH ADINA

111:1 KAHROLSUN o parlak yüzlünün iki eli, ve kahrolsun kendisi!

111:2 Ne faydası olacak servetinin ve kazancının?

111:3 (Öteki dünyada) şiddetle parlayan bir ateşe atılacak,

111:4 iğrenç söylentilerin taşıyıcısı olan karısı ile birlikte,

111:5 (o ki,) boynunda bükülmüş iplerden bir halat (taşır)!

Burdaki kişinin ebu leheb olduğu zannedilir aslı onun gibi parası ile insanlara zarar veren tüm insanları kapsar.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Guzel bir nokta, Ayetleri hadislere uydurusaniz, bu ayatede parlak yuzlu atesi korukleyenin anlami olur, Ebu Leheb efendi. Bu konuda Muhamed Esed ve Edip Yuksel meali, hadis camuru olmadan meallendirdigi icin dogrudur.

Ebu Leheb hadislerin dedigi gibi sahis degil, eylemi yapan anlamindadir. Ama hadissiz meal dusunulemedigi icin Ebu Leheb sahisa atfediliyor. 

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam,

Kur'an bir kişiden bahsetmişse elbette bizlerin ibret alınacak yönü vardır yalnız Bora'ya bir sorum var ayetin orjinalinde bulunan "Ebu Leheb" ifadesi çeviride niye yok?

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selam Bora

M.Esedin Meali bendede var  bak surenin başındaki açıklamada ne diyor beraber öğrenelim.

İlk dönem surelerinden biri -nuzul sırasına göre altıncı-olan bu sure ismini en son kelimesinden almış olup Hz.Peygamberin mesajına amcası Ebu Leheb tarafından gösterilen sürekli ve şiddetli düşmanlık ile ilgilidir...Ebu Lehebin düşmanlığı yapısındaki kibirden büyük servetiyle gururlanmasından ve Hz.Peygamberin bütün insanların Allah katında eşit olduğu ve yalnızca faziletlerine göre değerlendirilecekleri şeklindeki tebliğinden hoşlanmamasından kaynaklanmıştır.....

Surenin mealini de okuduğumuzda açıklamaları yine surenin Ebu Leheb hakkında indiğini gösteriyor...

Ben surenin Ebu Leheble ilgili olduğunu düşünüyorum...

Fakat mananın sadece Ebu Leheble sınırlandırılmamasından yanayım...Çünkü geçmişte Ebu Lehebler olduğu gibi kıyamete kadar o zihniyette insanlar var olacaktır...  SAYGILARIMLA...

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam Mircan

Edip Yüksel meali

111. DİKEN (MESED) SÛRESİ

 Rahman ve Rahim Allah'ın İsmiyle

1- Ateş kürükleyenin elleri kahrolsun, zaten kendisi kahroldu.*[1]

[1]* 111:1 Arapça'daki "ebu leheb" ifadesi, alev babası, ateş sahibi, ateşçi olarak da çevirilebilir Türkçe'ye. Bu tanımın, Muhammed'in amcası Abd ul-Uzza Ibn Ebu-l-Muttalib için kullanıldığı ileri sürülür. Bu sureye ilk muhatap olan kişi peygamberin amcası olsa bile, ayetteki eleştiri ve tehdit, inançlarından dolayı insanlara zulmeden despotlara ve onlara yardımcı olanların hepsine yöneliktir.

2- Ne parası, ne de bir kazancı ona yaramadı.

3- O, alev sahibi bir ateşe girecektir.

4- Odun taşıyan (zulmun ateşine yakıt hazırlayan) karısı da.

5- Boynunda, dikenlerden/liften örülmüş bir ip bulunduğu (kötülükleri boynuna dolanmış) halde...

Mircan Arapça da çok Anlam var bu yüzden bizim mealciler hadise göre mana ramışlar bazı ayetlerde mesela Huri,kabe de böyledir Allahın istediği hac var ama Kabede değil.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam Bora,

O zaman arapçada "leheb" kelimesinin anlamlarından biride ATEŞ tir diyebilirmiyiz?Yada Kur'anda ateşin geçtiği yerlerde leheb kelimesi  geçer mi? 

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selamün Aleyküm! Kocacnara ve Mircan Kardeşim!

             Tebbet suresi, diğer adıyla Mesed suresi, Fatiha suresinden sonra Mekke`de altıncı sırada inmiştir. Beş ayettir. Adını surede geçen “تبّت  Tebbet” ve “مسد  Mesed (lif)” sözcüklerinden alır.

Rahman ve Rahîm Allah adına.

             Ayetlerin meali:

             1-  Ebuleheb`in iki eli/iki gücü yok oldu. Ve o yok oldu.

             2-  Malı ve kazandığı şeyler ona fayda vermedi.

             3-  Yakında alevli ateşe atılacak.

             4, 5-  Karısı da. Boynunda liften bir ip odun taşıyıcısı olarak

Ayette Ebuleheb olarak tanıtılan şahsın, Kureyş eşrafından Abdül Uzza b. (oğlu) Abdülmuttalib b. (oğlu)  Haşim olduğu ve karısının da Ümmü Cemil (Avrâ) olduğu, herkes tarafından tartışmasız kabul edilmiştir.

Ebuleheb ismi Abdül Uzza`ya başlangıçta, yüzünün canlılığı, yanaklarının kırmızılığı ya da hiddet ve şiddeti sebebiyle övgü maksatlı olarak verilmiştir. Zaten ayetteki Cinas sanatından da bu anlaşılmaktadır. Ebuleheb ismi Abdül Uzza`ya bu sure inmeden önce verilmiştir. Bu sure ise bize, Abdül Uzza`nın peygamberimize ve davet ettiği İslâm`a karşı adeta ateş püskürmek suretiyle cehennemdeki yerini hazırladığını bildirmektedir. Bundan sonra da, “ateş kaynağı olmak”, “ateşi sevmek” vasıflarını da içeren Ebuleheb ismi “cehennemlik” unvanı ile özdeşleştirilmiş ve yaptığı işler ile, davranışları itibariyle bu unvanı hak edenler için “cehennemin babası” anlamında bir özlü söz olarak kullanılmıştır.

Bu şahıs peygamberimizin hem komşusu, hem dünürü ve en önemlisi de amcasıdır. Peygamberimizin Ümmü Gülsüm ve Rukıyye isimli kızları, Ebuleheb`in Uteybe ve Utbe isimli oğullarıyla evli idiler. Fakat Tebbet suresinin inişini takiben Ebuleheb`in baskısıyla boşanmışlardır.

Ebuleheb, son derece zengin, iri cüsseli, kırmızı suratlı, çabuk hiddetlenen birisi idi. Hayatının sonuna kadar hep İslâm`a karşı savaşmış, her zaman müşriklerin başında veya yanında yer almıştır. Meselâ Bedir savaşına bizzat iştirak etmemiş ama yerine ücretli bir asker göndermiştir. Hezimeti öğrendiğinde ise son derece üzülmüştür.

Doğum yılı bilinmeyen Ebuleheb, 624 yılında Mekke`de “karakızıl” denilen vebaya benzer bir salgın hastalığa yakalanmış ve yedi gün içinde ölmüştür. Hastalığın bulaşıcı olması sebebiyle cesedine oğulları dahil kimse yaklaşamamış, ölüsü üç gün öylece kalmış ve kokuşunca, uzun sırıklarla bir çukura itilip üstü kapatılmış, merasim yapılmamıştır.

Ebuleheb`in karısı, Harb`in kızı, Ümmü Cemil (Avrâ) dir. Bu kadın aynı zamanda  Ebu Sufyân b. Harb`in kız kardeşi, Muaviye`nin de halasıdır.

Peygamberimiz görevi gereği pazar pazar, panayır panayır dolaşıp Hakk`ı tebliğe uğraşırken Ebuleheb de onu bir gölge gibi takip ediyordu. Onu etkisiz hâle getirebilmek için her yolu deniyordu. Toplantılarını sabote ediyor, “Bu benim yeğenim mecnundur, ona kulak asmayın” diyerek herkesi etkilemeye çalışıyordu. Bazen fiilî saldırılarla peygamberimizi taciz ediyordu. Bazı yerlerde de “Eğer kardeşimin oğlunun dedikleri doğru ise, çoluk çocuğumu ve malımı fidye olarak verip kendimi azaptan kurtarırım” diye alay ediyordu. (Bu inanç o günün müşriklerinde yerleşik bir inançtı.         ;  

Ebuleheb`in peygamberimize karşı duyduğu kinin bir başka sebebi de, Ebuleheb`in eski bir tarihte kardeşi Ebu Talib ile yaptığı bir kavgada peygamberimizin, diğer amcası olan Ebu Talib`e yardım etmiş olmasıdır. Yani eskilere dayanan bu kişisel düşmanlık,  şimdi çıkardan olma korkusuyla büyümüş ve mahiyeti itibariyle din düşmanlığına dönüşmüştür.

Ebuleheb peygamberimize olan düşmanlığını yukarıda anlatıldığı gibi taciz boyutunda sergilerken karısı da boş durmuyor, peygamberimizin evinin etrafına ve sokağına dikenler serperek, peygamberimiz aleyhinde dedikodular yayarak kocasına destek veriyordu. Bu desteği o kadar içten veriyordu ki, çok sevdiği ve devamlı boynunda taşıdığı gerdanlığını bile bu uğurda, peygamberimize yapılacak kötülüklerin ödülü olarak harcadı. Bir çok tefsirci, 6. ayette geçen “boynunda liften bir ip” ifadesinin, bu meşhur gerdanlığı temsil ettiğini düşünmektedir. (Tüm siyer ve rivayet kaynakları)

Böyle bir engellemenin en yakın akrabaları tarafından yapılması peygamberimizi çok üzüyordu. Çünkü onların engellemeleri ve menfi propagandaları nedeniyle istediği başarıyı gösteremiyordu. Amcasının  verdiği zarar başkalarının verdiğinden kat kat üstün oluyordu. Bazıları, “amcasının bile inanmadığına biz niçin inanalım” diyebiliyorlardı.

İşte böyle bir ortamda peygamberimizi teselli etmek, desteklemek, moral ve güç vermek için bu sure indi.

Daha önce inmiş olan Alak, Kalem, Müzzemmil ve Müddessir surelerinde, mal, mülk, çevre ve güç sahibi olduklarından dolayı şımarıp azarak ahiret gününü yalanlayanların Allah`a havale edilmesi gerektiği, onların cezalarının Allah tarafından verileceği bildirilmiş idi. İşte o surelerde sıfatları ile, karakterleri ile konu edilenler, bu surede Ebuleheb`in kişiliğinde somutlaştırılmışlardır.

Kur`an`ın adlarını açıkça andığı, helâklerini ve ebedî lânete sürüklendiklerini haber verdiği kişiler yalnızca Ebuleheb ve karısıdır. Bu durum, onların düşmanca davranışlarının peygamberimizin tebliğine ne denli zarar verdiğini göstermektedir.

Kur`an zaman ve mekân üstü, evrensel bir mesaj olduğu için, bu mesajın sadece belli bir tarih aralığına ve belli bir coğrafyaya ait olduğunu düşünmek yanlıştır. Kur`an bir konu hakkında örnek verirken tarih, yer ve isim belirtmez. Örnek verdiği kişilerin davranışlarını, sıfatları ve karakterleri ile birlikte ortaya koyar ve böylece verdiği örneğin her zaman ve her yerde geçerli olmasını sağlar.

Bu surede de, günümüzde varlıklarının bir zerresi bile kalmamış olan Abdül Uzza (Ebuleheb) ve karısı Ümmü Cemil sembolize edilerek, bunlar gibi olanların, sergiledikleri tavırlar dolayısıyla uğrayacakları akıbet vurgulanmaktadır. Yani, zenginlikleriyle şımarıp azmış olan, Kur`an`ın davetine hakaretle cevap veren, Kur`an`ın gösterdiği dosdoğru yol üzerine dikenler serpen Abdül Uzzaları, Ümmü Cemilleri bekleyen kötü son anlatılmaktadır. Burada örneği verilen Ebuleheb ölmüştür ama Ebuleheblik her yerde ve her zaman var olacaktır.

Bu konuda İşte Kur'an adlı sitede daha doyurucu izahlar bulacağına inanıyorum.

ALLAH'A EMANET OLUNUZ.