Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Arkadaşlar bayramlarda dargınlıkların sona erdirilmesi gerektiği bilinegelen bir olgudur. Bayramlarda hangi vesile ile dargınlar barışır? Bayramların hangi özelliği dargınların barışmasına sebeptir? Bu konudaki fikirlerinizi bekliyorum arkadaşlar. Hayatım boyunca dargın olanların hiç bayramlarda barışmış olduklarına tanık olmadım, hatta dargınlıkların daha da arttığını gözlemledim. Bu hep sözde kalan bir olgu değil mi? Ne olmalı bayramlarda da birbirlerine bu derece nefret besleyen insanlar bir gün içinde içlerindeki tüm nefreti atıp karşısındakilere karşı sevgiyle dolabilsin?

1. Diyalog

- Bey, Ahmet efendi ile dargınlığınızı bayram vesilesi ile sonlandırsanız diyorum

- Hanım o benim elimi gelip bayramlamadıkça ben de onla barışacak değilim, hem o benden daha küçük.

2. Diyalog

- Baba Mehmet amca ile bu bayram barışsanıza, bayramlar dargınlıkları giderir.

- Kızım sen ne diyon ben o mendeburun o pis elini öpecek kadar küçülmedim daha.

Siz hiç hayatınızda bayramlarda birbirlerini görüp

- Ey X efendi artık gururlarımızı bir kenara bırakıp bayram dolayısıyla barışsak nasıl olur?

- Vallahi Y efendi ben de ne zamandır bayramı bekliyordum seninle barışma vesilesi bulmak için hadi gel kucaklaşalım.

diye geçen bir diyalog gördünüz mü?

Dargınlıkları kim sona erdirir? İnsanların gönüllerini ısındıran ve soğutan kimdir? O bayramlarda sizlerin içlerinizi ısıtıcam diye bir vahiy mi indirdi? Dargınlıkları sona erdirmek için belirli bir zaman belirlenir mi? Bayramlarda zorla barışan insanların birbirlerine karşı olan nefretleri biter mi?

Bu konuda Kuran' dan öğüt ve kılavuz olarak aşağıdaki ayetleri seçebilir miyiz?

Sura
(40) Bir kötülüğün cezası, tıpkısı bir kötülüktür. Fakat affedip barışmayı esas alanın ücretini bizzat Allah verir. O, zalimleri hiç sevmez.

Muhammed
(2) İman edip barışa/hayra yönelik işler yapanlar ve Muhammed'e indirilene -ki o onların Rablerinden bir haktır- inanmış olanlara gelince, Allah onların çirkin davranışlarını örtmüş ve gönüllerini barışa yöneltmiştir.

Hucurat
(9) Müminlerden iki zümre çarpışırlarsa, onların aralarında hemen barışı kurun! Eğer onlardan biri öteki aleyhine sınır tanımazlık edip saldırırsa, azgınlık edenle, Allah'ın emrine dönünceye kadar savaşın. Eğer vazgeçerse, yine ikisi arasını adalet ve dürüstlükle sulh edin. Kuşkusuz, Allah adalette titiz davrananları sever.

Özellikle kalın belirttiğim şart bu konuda çok açık bir mesaj gibi geldi bana. Kuran her yerde olduğu gibi burada da birincil vesile görünmektedir. Küskünlerin barışması konusunda bayram yerine Kuran vesile edilmiş olsa, bu indirilene iman eden bir kişinin barışmak için ilk fırsatı kollayacağı, bayramı beklemeyeceği açıktır. Ancak kişi karşısındaki kişiyi sadece bayram sebebi ile görebiliyorsa bu istisna. Öyleyse dargınların Kuran' ı okuması tavsiye edilmelidir. Kuran' daki mesajları anlamalarına vesile olunmalıdır. Hayıra ve barışa yönelik iş yapanlara Allah' ın vaad ettiği ödüller ayetlerle gösterilmelidir gerekirse. Tabi ki bu müslümanım diyenler için geçerlidir. Farklı dinlerdekiler için küskünlükleri dolayısıyla eğer barışa yönelik iş yapılacaksa adalet kıstas olmalıdır. Müslüman olanlarda ise adalet ve affedicilik kıstas olmalıdır tabi ki...

Bayramlar konusunda beni rahatsız eden diğer konu ise el öptürme adetidir. Bu konudaki rahatsızlığım bu eylemin dargınlıklar konusunda bir aracı olmaktan çok arayı açıcı bir eylem haline dönüşmüş olmasıdır. Sanki el öpen kişi gururunu ayaklar altına almış olmakta ve bir yenilgiye uğramış olarak düşünmektedir kendisini. Sizce el öpme adetinin temeli nedir? Hadi anladım ananın babanın elini öpmenin hayrını da yaşı büyük olan her önüne gelenin eli neden öpülmelidir? Bu yaş farkı neyi vurgulamaktadır? Yaşı büyük olan daha mı kademelidir bir konuda? Samimice tokalaşmak yerine el öpmek nedendir? Yaş farkını gözetmeksizin karşıdakinin elini samimice tokalamak karşıdaki kişinin psikolojisini nasıl etkiler? Bence samimice tokalamak bir çocuğu bile daha mutlu edecek ve onun olgun bir insan olduğu moralini aşılamak anlamına gelmektedir. Çocuğa güven verir. Yaş farkının bir kıstas olmadığını, olgun insanların eşit olduklarını belirten bir eylemdir tokalaşmak. Kucaklaşmak ise hepsinden farklıdır elbette, o samimiyetin derecesini gösterir. Elini öpmek ise daha askeri disiplinli bir eylemdir bence. Karşıdakinin ezikliğini görmek beni sıkar her zaman. Ben komutanların elinin öpülmesi taraftarıyım orduda ama bir bayramda, şen şakrak neşe içindeki bir ortamda tokalaşmanın daha etkili bir eylem olacağını düşünüyorum. Bu bayram çocukların el öpmekten nasıl kaçındıklarını izledikçe gerçekten yanlış giden bir şeyler olduğunu hissettim. Çocuk normal haliyle anasına babasına itaat eder ellerini öpmesi normaldir fakat bilmediği bir amcanın elini öpmek niye?

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam

ileri derecede yanlışlarla dolu, Zaten kırıntılar halinde kalan iyi ve güzel şeyleri de karşısına alan, Toplumun oluşturduğu Marufu da rencide eden bir yazı. Sanırım kişisel durumlarınız ve yaşadıklarınız sizi farklı bir psikolojiye sürüklemiş. Çok yanlış. Vahye karşı olmadığı sürece Barışa ve Güzelliğe, kırgınlıkları gidermeye hizmet eden her unsur ve yardımcı unsur, Mü'minin sahipleneceği bir davranış olmalı. El öpme konusunu ise toplumun yaşlılarının beklentisi ve mutlu eden, gülümseten bir yardımcı unsur olarak düşünmenizi öneriyorum.

Mutlu Bayramlar.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

@vatanseverhanif

sevgili dostum lütfen öyleyse bayramların dargınlıkları gidermedeki hangi özelliğinin vesile olduğunu, el öpmenin ne demek olduğunu bayram geleneğinin ne olduğunu, hangi zamandan kalma bir gelenek olduğunu, nasıl başladığını v.s kayıtlarla açıklayabilir misiniz? Eğer dediklerim ileri derecede yanlış ise şu anda bayramların çok güzel yaşandığını mı anlatmak istiyorsunuz? Eğer gerçekte şu andaki gibi değil ise bayramlar normalde nasıl olmalıdır? Bayramlara karşı olan bir kişi değilim, bayramların yaşanış şekli konusunda izlenimlerim beni negatif düşünceli yapmaktadır.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Saygıdeğer Kardeşim,

"Dini Bayramlar" olarak nitelendirilen Bayramlarımız aslında bildiğimiz anlamda "Dini" ritüeller değildir. Daha doğrusu, Anadolu'nun Dini Bayramları, içinde Bozkır Kültürüne kadar giden bazı yapıların ve özellikle Anadoludaki Alevi anlayışla kaynaşmasından meydana gelen unsurların bulunduğu üzerine de bir miktar Cumhuriyet Kültürü ve bir miktar Arap sünniliğinin eklendiği birer "Kültür Bayramı" olarak nitelendirilebilir. Çerçevelerini de kişilerin eklentileri, davranışları gibi maruf ya da münkerler çizmiş bugünkü bayram haline gelmişlerdir. yani özeti Bizim bildiğimiz anlamda bir "Dini" temel içermez. mesela Umman'da kimse bayramda el öpmeye gitmez. Orada da farklı bir yapıda şekillenmiş.

Şimdi sizin bakışınızda yani ilk yazınızda ki yaklaşım daha ziyade Vahyi açıdan beklentiler üzerine yoğunlaşmış. Bu anlayış Samimi bir Mümin açısından bir miktar doğru kabul edilebilsede, mantık kurma yapısı açısından yanlış. (Zaten ileri derecede yanlış tanımını şahsınıza değil bu bakış biçimine yazmıştım.) yazdığım ilk paragrafta bu yanlışın ayrıntıları mevcut. Bu nedenle bakışınızı ters önerme yaparak tekrar kurarsanız : "Toplumun oluşturduğu ve temelinde din vardır gibi görünse de aslında dinsel olmayan bir kültürün topluma bazı güzel değerler vermesi ve güzellikleri anımsatması olarak tanımlayabileceğimiz bir Bayram anlamı çıkar." Bir nevi güzelliklere yardımcı unsur. Tabiiki toplumun tüm güzelliklerini sadece Din oluşturmaz. Zaten "Maruf" da budur. Yaratılanların ve Toplumların içindeki Öz değerlerle oluşturduğu güzellikler de vardır. Ama şu da vardır ki bu Kültür bayramları Allah'ın emirleri açısından Akraba ilişkilerine ve sevgi temelli yakınlaşmalara da yardımcı unsurlardır.

"bayramlar normalde nasıl olmalıdır?" sorunuz ise aslında sizin ve benim de bayramlara olumlu katkılarımız ve bu katkıları marufa ekleyerek bir bin yol sonrasına taşımamızla paraleldir. Örneğin "Taksim Meydanında ahlaksızlık ekleyerek Noel kutlamak" bize saplanan ve uygulanışıyla bir "münker" haline gelen kültürlerdir. "bayramlar normalde nasıl olmalıdır?" uğruna harcayacağımız çaba, "noel kutlaması normalde nasıl olmamalıdır?" sorusunun yanıtının tam zıttıdır. karınca misali bir güzellik eklemek bir yanlış çıkartmak gibi birşey. bugün örneğin Kurban Bayramlarında bayramın 2. günü insanlar kurban derilerine çaput bağlayıp derilerden birşeyler dilese DAHA SERT VE RADİKAL KARŞI DURUŞ gerektiren bir yanlış uygulama olarak bizim de gündemimize o zaman öyle girer. Ama şu anki konumda bayram açısından ben şahsen gündemimize girebilecek bir zararlı unsur göremiyorum. Faydası yani Maruf tarafı baskın bence.

Ama hatırlayalım ki bu Kültürel Bayramlar en az 5000 yılın (belki iyice incelense Sümerlerin, Ionların Maruf ve Münkerlerine kadar giden) hamurudur. Bir 5000 yıl sonrasına bizim katacağımız ve herkesin katacağı "Güzel" ve "Çirkin" eklentilerle kendi yolunda sürüp gidecektir.

Saygılarımla.

Not :Aslında bu konuyu şu açıdan çok önemsiyorum Bizler, "Din Nedir? Ne değildir?" "İbrahim Milleti" nedir? Gibi sorulara bu yukarıdaki konulara derinlemesine girebilirsek daha kolay yanıtlar bulabiliriz.

Örneğin : Adem'den bügüne Alemlerin Rabbi'nin hiç müdahele etmediği, (Rasul ve Kitaplarla sınır koymadığı) yüzbinlerce İnsanlık davranışı ve değeri mevcut.

"İbrahim Milleti" kavramı acaba sadece "Dini" temelli bir söylev mi? Bu "Millet" Allah'ın sınırlarını korumada önemli yükselişler yaşamakla birlikte acaba "Dinsel olmayan" bazı davranışlarında da mı bir yükselişteydi? Değerler üretiyordu.

İnsanlık Tarihinde "Dinsel olmayan" değer ve davranışların konumu, önceliği, örnekliği nedir? Niçin Kuran'da : "Atalarınıza Hiç Uymayın" denmiyor da "Atalarınıza Körü Körüne Uymayın" deniyor?

Bunları geliştirebilirsek ayrı bir başlıkta tartışabiliriz. Tekrar Saygılar.