Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

''Senden önce de ancak kendilerine vahiy indirdiğimiz erkekleri pey­gamber olarak gönderdik. Eğer bilmiyorsanız bilgi sahibi olanlara sorunuz.'' (Nahl-43)

Ayetten alınması gereken en önemli ders, başta dinî meseleler olmak üzere bir konuda yeterli bilgiye sahip olmayanların o hususta ehil olanlara, yani konu­nun uzmanlarına sormaları gerektiği; bir konuda doğru ve yeterli bilgi edinmeden görüş ileri sürmenin veya iş yapmanın yanlış olduğudur. Aklın gereği de budur. En basit konularda bir bilene soralım, konun uzmanına danışalım derken  insanın dünya ve ahiretini kurtarabilecek bir konuda yani  Kuranı kerim  den hüküm  çıkarma konusunda  kendi yetersiz bilgi ve tecrübeleriyle amel etmek  Yüce Allah'ın buyurduğu ''...bilgi sahibi olanlara sorunuz.'' emrine muhalefet etmek olur.

''0 peygamberleri apaçık delillerle ve kutsal kitaplarla gönderdik. İnsanla­ra indirdiklerimizi onlara açıklaman için ve (üzerinde) düşünsünler diye sana da uyarıcı kitabı indirdik.'' Nahl-44

Bu ayeti kerimede indirilen vahyin Peygamber tarafından insanlara açıklanması ve insanlarında bunun üzerinde düşünüp kafa yorması gerektiğine işaret vardır. Eğer her ayet okunduğu gibi anlaşılabilseydi, üzerinde düşünülmeye ve açıklama yapmaya gerek olmazdı.

Hz. Peygamber'e Kur'an ın indirildiği bildirilmekle kalmayıp, ona "insanlara indirilenleri yani Allah'ın hükümlerini onlara açıklama" görevi de yük­lenmiştir, Buna göre Hz, Peygamber sadece bir nakilci değil aynı zamanda Allah’ın hükümlerini sözlü veya fiilî olarak açıklama, yorumlama, inananlara uygu­lamada örnek olma işlevine de sahiptir. Bu işlevin tamamına birden sünnet den­mektedir; sünnet de ilâhî irşadla gerçekleştiği için bir tür vahiy değeri taşımaktadır. Ayetten açıkça anlaşıldığı gibi Peygamber'in aslî görevi Kur'an'ı açıklamak tır: şu halde onun Kur'an'a aykırı bir hüküm ve anlayış ortaya koyduğu kesinlik­le düşünülemez. Bu nedenle hadis usulünün önemli bir konusu olan metin tenkidi ilkelerine göre kaynaklarda hadis diye aktarılan, fakat Kur'an'la uzlaştırılması hiç­bir şekilde mümkün olmayan bir söz sahih bir hadis olarak kabul edilmez.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

1) Kur'ân'ın sünnetle sabit olan bütün hükümlere umumî delâleti:

«...Peygamber size ne verdi ise onu alın, size ne yasak etti ise ondan da sakının...» (Haşr: 7)

«Öyle değil, Rabbine andolsun ki, onlar aralarında kimi oraya, kimi buraya çektikleri (kavga ettikleri) şeylerde seni hakem yapıp sonra da verdiğin hükümden yürekleri hiç bir sıkıntı duymadan tam bir teslimiyyetle teslim olmadıkça iman etmiş olmazlar.»   (Nisa: 65)

«(Habibim) De ki: «Eğer Allah'ı seviyorsanız bana uyun ki Allah da sîzi sevsin ve suçlarınızı örtsün. Çünkü Allah çok yarlığayıcı, çok esirgeyicidir.» (ÂI-i İmran: 31)

«De ki: «Allah'a ve o Peygambere itaat edin». Eğer yüz çevi­rirlerse şüphesiz ki Allah da o kâfirleri sevmez.» (ÂI-i İmrân: 32)

Yukarıda yazılı âyetler Resûlüllah'a uymayı gerekli kıldığına göre, sün­netle sabit olan bütün hükümlere uyma emri mahiyetindedir.

2) Alimlerce meşhur olan yön:

Namaz, zekât ve bunlara benzer birçok meselelere ait hükümler Kur'ân'da gayet mücmel (kısaca) zikredilmiştir. Bu meselelerin şartlan, rükünleri, mani­leri, sebepleri, keyfiyetleri ve saire hususları Kur'ân'ın beyanı durumunda olan hadîslerle sabittir. Böylece, sünnetde beyan edilen hususlara Kur'ân mücmelen (özetle) delâlet etmiş olur.

3) Kur'ân'da,  apaçık helâl kılınan şeyler ile apaçık haram kılman şey­ler dışında kalan ve hangi tarafın hükmüne tabi tutulması gerekliliği içtihada konu edilen şeylere ait delâlet şekli;

Buna ait örnekler:

a) Kur'ân, islâm cemaatının tab'an iğrenç görmediği ve temiz telakki et­tiği hayvanların etini helâl kılarak bunlar için –Tayyıbat -terimini kullan­mış, onların tab'an iğrenç ve pis telakki ettiğinin etini ise haram kılarak bun­lar için –Habais- tabirini kullanmıştır.

Bu durumda islâm cemaatının iğrendiği ve iğrenmediği bilinen hayvan çe­şitleri dışında kalan hatta islâm cemaatmca bilinmeyen birçok hayvanlara ait şer'i hükmün ne olacağı bilinmiyordu. Bunlar, helâl veya haram guruba dahil olabilirdi. Bu nedenle Peygamber azı dişleriyle kapıp avlayan, parçalayan ve kendisini müdafaa eden hayvanların, tırnaklarıyla kapıp avlayan kuşların ve ehli merkebin etlerinin haramlığını açıklamakla, bunları Kur'ân'da habais tâ­bir edilen hayvanlar grubuna dahil etmiştir.

Burada da Kur'ân, sünnetle haramlığı açıkça sabit olan mezkûr hayvan­ların haramlılığına habais kelimesiyle delâlet etmiş olur.

b) Kur'ân, avcılık için eğitilen (tazı, .şahin gibi) hayvanın yakaladığı ve avcı için tutup dokunmadığı avı helâl kılmıştır. Eğitilmemiş hayvanın yaka­layarak dokunduğu (bir  parçasını yediği) avın haramlığı  anlaşılmış oluyor.

Bu iki mesele dışında kalan üçüncü bir durum var.

Avdan bir parça yemiş olması da avın haramlığını iktiza eder. Sünnet, bu durumdaki avın haramlığını beyan etmiştir.

«Eğer (eğitilmiş hayvan, yakaladığı avdan bir şey) yerse, sen (o av­dan) yeme. Çünkü onu kendisi için yakaladığından endişelenirim.»

Burada da sünnet bu durumdaki avın haramlığını beyan etmekle bunun Kur'ân'la haram kılınan avlara dahil edilmiş olduğunu ifade ettiğine göre Kur'­ân, bu nevi avın hükmüne de delâlet etmiş olur.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Peki Peygamberimiz neden bu aciklayici bilgileri toplatmamistir yazdirmamistir... ??? Neden 4 veya daha fazla mezhepler ortaya cikmistir. Neden binlerce hadis icinden secmek zorunda kalmistir Buhari.. ??

Peygamberimiz pekhala Kurani aciklayici, ibadetleri aciklayici, olur/olmazlari yazdirip bir kitap haline getirtebilirdi.. Hadislerde dahi Peygamberin benden kurandan baska birsey yazmayin dedigini gozonunde tutarsak, Peygamberimizin ya bizlerin bu bilgilerden mahrum kalip celiskiye mezheplere bolunmemizi istemistir, yada bizlerin yalnizca Kuran'a bagli kalmamizi dilemistir..

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

4.Usûl ve fürû' arasında cereyan eden kıyasa dayalı delâlet şekli

Kur'ân'da bazı şeyler hakkında bulunan hükümlere «Usûl» denir. O şey­lerin benzerlerine de  «Fürû'» denir.

Kur'ân'da bulunan bu nevi şer'î hükümler temel hükümler mahiyetinde olduğundan, sünnette rastlanan aynı nevi şer'î hükümlere ve bunlara ilişkin me­selelere (fürû'a) delâlet etmiş olur. Dolayısıyla sünnet bir nevi açıklama olur. Peygamberin sünnet ile yaptığı bu açıklamanın, vahye ve kıyasa dayalı oldu­ğunu söylememiz neticeyi değiştirmez. Bu çeşit delâlet şekline ait örnekler:

a) Kur'ân, bir kadın ile kızını veya iki kız kardeşi bir nikâh altında bulundurmayı yasaklamıştır. Bunun yasaklanmasına ait Nisa' sûresinin 23. âye­tini takib eden 24. âyetinde:

bunların dışında kalanlar ile evlenmenin helâl kılındığı belirtilmektedir.

Bu âyetlerin nüzulünden sonra Resûlullah, kıyas yoluyla bir kadının, ha­lası veya teyzesi ile aynı anda bir nikâh altında bulundurulmayacağını ifade et­mekte ve bunun yasaklanma hikmetini, başka bir deyimle illetini şu cümle ile beyan etmektedir :

«Çünkü, bunu yaptığınız zaman, akrabanız arasında bulunan bağları koparmış olursunuz.»

b) Kur'ân, insan öldürmenin diyet cezasını tayin etmiş ise de, bir or­ganı kesme veya yararsız hale getirmenin diyet cezasını tayin etmemiştir. Bu cezanın akıl yoluyla tesbiti güç olduğu için organların diyet cezalarını ana hat­ları ile sünnet beyan etmiştir. Bu da bir nevi kıyaslama durumudur.

Bu kısa izah ile İlâhî teşrî'de kitap ve sünnetin mevkiini an­latmaya çalıştık.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Sahabe, toplu halde ve ayrı ayrı Peygamberden sünneti alırlardı. Namaz, zekât, hac gibi bazı mühim konuları açıklayan amelî sünnetin çoğu, birçok sa­habe (Cemmî gafir) tarafından Resûlüllah'dan rivayet edilmiştir. Bunun yanın­da Resûlullah'dan bir veya iki kişinin işittiği sünnetler de vardır. Sahabenin çoğunun okur-yazar olmayışı dolayisı ile umumiyetle Peygamberden İşittikleri sünneti ezberlerdi. Abdullah b. Amr b. As gibi okur-yazar olan bazı sahabe­ler de rivayet ettikleri sünneti yazarlardı. Ahmed b. Hatibe!, Müsned'inde Ab­dullah b. Amr'ın şunu söylediğini rivayet eder: «Ben Resûlüllah'dan işittiğim her şeyi, hıfzetmek için yazardım. Kureyşliler, bana Sen Peygamberden işittiğin herşeyi yazıyorsun, halbuki o, normal ve öfkeli durumlarda konuşan bir beşer­dir.» diyerek beni bu işten vazgeçirdiler. Bilâhare durumu Resûlüllah'a arz et­tiğimde buyurdular ki:

«Yaz. Zira nefsim kudretinde olan Allah'a yemin ederim ki, hakdan başka benden bir şey sadır olmaz.»

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

kutupaneci Yazdı: ''0 peygamberleri apaçık delillerle ve kutsal kitaplarla gönderdik. İnsanla­ra indirdiklerimizi onlara açıklaman için ve (üzerinde) düşünsünler diye sana da uyarıcı kitabı indirdik.'' Nahl-44

Ayette, iyiden iyiye düşünecek olanlar kimler ? Alimler mi ?

Yok eğer bu iş "bilenlerin" işi ise insanlar neden düşünsünler ki ? Alimler onların yerine düşünür, neticeyi anlatır, olay biter.

Yoksa Peygamberin muhatabı olan müşriklerin hepsi İslam alimi miydi ?

kutupaneci Yazdı: Bu ayeti kerimede indirilen vahyin Peygamber tarafından insanlara açıklanması ve insanlarında bunun üzerinde düşünüp kafa yorması gerektiğine işaret vardır. Eğer her ayet okunduğu gibi anlaşılabilseydi, üzerinde düşünülmeye ve açıklama yapmaya gerek olmazdı.

Düşünecek olanlar kimler ? Neden düşünüyorlar ? Hangi yetki ile düşünüyorlar ? Yoksa düşünüp öğüt / ders / hüküm mü çıkaracaklar ?

Halbuki size göre bu meziyet belli bir kesime mahsustur. O halde, neden bütün insanlar bu ayetin muhatabıdır ?

kutupaneci Yazdı: Hz. Peygamber'e Kur'an ın indirildiği bildirilmekle kalmayıp, ona "insanlara indirilenleri yani Allah'ın hükümlerini onlara açıklama" görevi de yük­lenmiştir, Buna göre Hz, Peygamber sadece bir nakilci değil aynı zamanda Allah’ın hükümlerini sözlü veya fiilî olarak açıklama, yorumlama, inananlara uygu­lamada örnek olma işlevine de sahiptir. Bu işlevin tamamına birden sünnet den­mektedir; sünnet de ilâhî irşadla gerçekleştiği için bir tür vahiy değeri taşımaktadır. Ayetten açıkça anlaşıldığı gibi Peygamber'in aslî görevi Kur'an'ı açıklamak tır: şu halde onun Kur'an'a aykırı bir hüküm ve anlayış ortaya koyduğu kesinlik­le düşünülemez. Bu nedenle hadis usulünün önemli bir konusu olan metin tenkidi ilkelerine göre kaynaklarda hadis diye aktarılan, fakat Kur'an'la uzlaştırılması hiç­bir şekilde mümkün olmayan bir söz sahih bir hadis olarak kabul edilmez.

Eğer sizin dediğiniz gibi ise ve bu açıklamaların ve eylemlerin tamamı bize ulaşmamış ise yandık desenize !

Üstelik, Resul de bunları koruma altına almayarak ne büyük cürüm işlemiş olur öyle değil mi ?

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Yani bir kısmının bildiğini diğer bir kısmı bilmezdi. Kısaca, bu bilginin tamamına vakıf olmayanlar esasen "eksik" bilgiye sahipti diyebiliriz.

Siz, sahabenin içtihadını delil kabul edersiniz. Şu halde, bir sahabenin -sizin anlayışınıza göre- alim olabilmesi için, resulün tüm beyan ve eylemlerine vakıf olması icab eder. Hakikat şu ki, Resulün tüm eylem ve sözlerine vakıf tek bir Allah'ın kulunu getiremezsiniz.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Sn.Kutuphaneci ve benzerleri,

"Kuran da herşey var mı?" demek Allah'ın kurmuş olduğu markette eksiklik olduğuna inanarak onun marketinin yanına bu eksikliği giderecek birilerine yeni marketler açtırmaktır.Allah'ın yardımının "İslam Dünyasına" ulaşmamasının temel nedeni işte bu güvensizliğe dayanan şirk anlayışıdır.Cehennemliklere"Hadi o birşey sandıklarınız size cennet versin"denmeside bundandır.Umarım geç olmadan uyanırsınız topluca!

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selam.herkese

adım belli kuranyeter :))

bizlerin istediği değil allahın bizden istediği her şey var.

allahı istediğini yaparsak sorun ortadan kalkmazmı acaba.

her şeyin açıklayıcısı.