Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selam,

abdurrahman bey,

aşağıda mufessir kurtubiden bir pasaj asıyorum,

(dün beceremedim, türkçe karekterlerle arabça karekterler karıştı)

ilginizi çekebilir diye düşünüm, (belkide biliyorsunuz).

selam ve dua ile,

rıdvan

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selam,

olmadı arabça karekterlerde sorun çıkıyor, (isterseniz o bölümü word sayfası şeklinde gönderebilirm)

qurtubi 5:6 ile ilgili şöyle diyor;

Kimi ilim adamı da şöyle demiştir: “..a kadar”, “birlikte : beraber” an­lamındadır. Nitekim, Arapların: “Küçük deve sürüsü küçük de­ve sürüsüne katılırsa, büyük bir sürü olur” demesine benzer. Yani, küçük sü­rü, küçük sürü ile beraber... demektir.

Ancak, daha önce en-Nisa sûresinde (4:2 ilê) açıkladığımız gibi, buna gerek yoktur. Çünkü, Arablara göre “el” tabiri ile parmak uçların­dan kola kadar olan bölüm kastedilir. Yine “ayak” ile, parmaklardan baldırın dibine kadar olan bölüm kastedilir. O halde, dirsekler de “el” isminin kap­samı içerisine girmektedir. O bakımdan, şayet buyruğun anlamı “dirsekler-le beraber” şeklinde olsaydı, ayrıca bunun ifade ettiği bir mana olmazdı. Bu­rada yüce Allah “..a kadar” diye buyurduğuna göre, yıkamanın sını­rı olarak dirsekler tesbit edilmiş olmakta ve böylelikle dirseklerden tırnak­lara kadar olan bölümün yıkanması gerektiği anlaşılmaktadır. Bu, doğru ve yerinde bir sözdür, hem lügat hem de anlam itibari ile usule uygundur.

Îbnül-Arabî der ki: Bu meselenin kesişme noktasını, kadı Ebu Muhammed'den başka kimse anlamadı. O, şöyle demiştir: “Dirseklere kadar” buyruğu ellerden yıkanmaksızın bırakılacak sının ifade etmektedir. Yoksa, on­ların yıkanacak olan sınırını değil İşte bundan dolayı dirsekler yıkamanın kap­samına girer

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Rıdvan Kardeşim, teşekkür ederim.

Benim takıldığım, bu sınır bu kadar önemli mi ki bir sınır çizilsin! Bu haliyle bu abdest şekli sulu bir temizliği ifade etmediği açıktır. Amaç bedeni temizlikse bütün beden temizliği söz konusu yapılacaktı. 

Sekr ve cünüb olma halini, benim dediğim gibi, "dinlememe, itaatsizlik, önemsememe..." olarak, eydî ve vucûh kelimelerini de "kişinin bizzat kendisi" olarak anladığımız takdirde yerli yerine oturuyor. Aksi takdirde sorduğum soruların cevabı bulunamıyor.

Malumunuz, münafıklar salâta tembel, haylaz, aymaz, ilgisiz, ihmalkar, kulak asmaz, dersini dinlemez ve çalışmaz, gereğini yerine getirmez... halde (kusélé) gidip geliyorlar. (4/142 ve 9/54) 

Münafıklar gerçekte iman etmemiş kimseler olup inandıklarını dilleriyle söyleyenlerdir. Bunlar "ellezîne émenû" genel kimliğinin içinde yer aldıklarından, onlara hitap hep genelin içinde yapılmıştır. Biraz daha dikkat edilirse bunun böyle olduğunun farkına varılır.

Bu ayetlerde de ben bunu görüyorum.

İbrahimizm kardeşime! Bana üçüncü şahıs moduyla, sorduğum onca soruyu yok sayarak, hiç önemsemeyerek, karşıt başka sorularla adeta meydan okurcasına cevap vermiş olman nedeniyle belki bir anlık kendimi tutamayarak sana hissi davrandım. Çünkü senden bu denli kesin ve bana göre alaylı, bir karşılık beklemiyordum. Yoksa, sorularıma karşılık bir şeyler söyleseydin, ardından da görüş ve düşüncene yazdığın ayetleri ileri sürüp ilgili sorularını sorsaydın, elbette ilgili makul cevapları alacaktın. Bunları, seni kırmış olmam, beni daha fazla üzdüğü için yazıyorum. Seni kırmamak benim için daha fazla önem arzediyor. Düşünen kafalardan rahatsızlık duymam söz konusu olamaz. Ancak, bu senin yazdıkların düşünmenin çok ötesine geçtiğini fark etmiş olman lazım. Daha yazının başında öyle kesin ve bir o kadar da keskin bir dil kullanıyorsun ki...! "...ayetleri didikleyenler..." deyip girişmişsin.

Delil olarak ileri sürdüğün Nisa 37-42 arası ayetlerde "munafıklar" szcüğünün yer almamış olması, 43'ün munafıkları konu etmediğine delil olamaz. Bu ayetlerde münafıklar cimrilikleri, başkalarına da vermemeyi/cimriliği önermeleri ve kafir oluşları ile söz konusu edilmişler. Buxl, "kıskançlık" değil, cimriliktir. Munafıklar bu cimrilikleri; Allah Yolu'nda infak etmemeleriyle bir çok surede çok defa gündeme gelmişler. Kimileri bu ayetlerin Yahudileri konu edindiğini anlamış olabilir. Ancak münafıklardan bahsettiği daha isabetli bir görüştür. Yahudilerin, kafirlerin ve müşrikerin infakı, Allah ve Resulü'nü ilgilendirmediği gibi cimrilikleri de ilgilendirmez. Onlar AllahYolu'nun düşmanları olmaları hasebiyle karşı infakta bulunanlardır. Allah ve Resul'ü inananların infakı ilgilendiriyor. İnfak etmemeleri/ cimrilikleri kınanıyor. Allah Yolunda infakta bulunmayarak cimrilik yapanlar ancak munafıklardır. Münafıkların Yahudilerle sıkı fıkı ilişkileri, inananların aleyhine iş birlikleri vardır. Sürekli onları "veli edinmemeleri.." hitabının muhatabı olmuşlar münafıklar. İnfak ettikleri zaman da "insanlar görsünler (aldatmaya yönelik)" diye verenler de münafıklardır. Bunun için de kınanmışlar bunlar bu ayetlerde.

Bir başka itirazın da "ğâit" manevi kirlilik mi sorusu. Hayır, bu kelime tüvalet çukurunu ifade ediyor. Zaten yazdıklarımı dikkatli inceleseydin benim ilgili ayetleri iki bölümde ele aldığımı görecektin. 

Şimdilik yeter. Dönüşünü bekliyorum.

Muhabbetlerimle.  

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Kuran'ı düzgün tercüme etmek, düzgün anlamak demektir.

Sadece şunu söyleyeceğim.

Dikkat edersen, sadece gusl'ün teyemmumu var.

Ve, Allah kirlenen yerlerimizi temizlememizi söylüyor. ( Baştan aşağı yıkanmaktan değil)

İlahi ifade burada yüzümüzü değil, ön tarafımızı kastediyor.

Yani malum bölgeler. Ayrıntısına girmeyeceğim. Kuran'da benzer ifadeler var. Sen bul.

Ve toprağa sürün de demiyor. Toprağın yüzünden çıkanlarla; bez, yaprak vs. gibi şeylerle silin diyor.

Aklı çalıştırmak Kuran'da defalarca emrediliyor.

Düşünsenize, cinsel ilişkide bulunulmuş, ortalık batmış ve toprağa el yüz sürülüyor.

Bu anlayış Kuran'a, dolayısıyla Allah'a iftira değil mi, güzel kardeşim?

O arapça kelimelerin hakkını ver kurban olayım!

Arapça demek arap gibi anlamak ise vay halimize.

Bunları peygamber ve etrafındakiler elbette doğru anlıyorlardı.

Ama yüzyıllar geçince toprağa yüz sürülmeye başlandı.

(Bilmiyorum kim sürüyorsa:) )

Selametle...

İlahi ifade burada yüzümüzü değil, ön tarafımızı kastediyor.

Yani malum bölgeler. Ayrıntısına girmeyeceğim. Kuran'da benzer ifadeler var. Sen bul.

Yusuf:

Namaz salat olmadığına göre,vaktin içinden bir vakitte mesela gün doğumuna az kala yapılana ve bana göre Allahı anma/salata hazırlık/tespih diye nitelediğim için bu ''abdest''ritüeli geçersiz olacağına göre ve bu salat ne menem bir olguymuş ki çapı esneyebilen bir yapıya sahip vasfıyla adına  namaz bile denmiştir..

misal sabah anması/salata hazırlığı/tespihi salat olmadığına göre bu abdest denen ritüel  nerede kullanılacak?

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Yüzler ve eller aynı şeyi anlatıyor; insanın kendisi.

Aksi durumda önce ellerin sonra yüzlerin yıkanması istenirdi. Nitekim pratikte önce eller ondan sonra yüzler yıkanıyor. 

Türçede de bu iki organımızı peş peşe pekiştirici olarak kişinin kendisi anlamında söylüyoruz.

Eli yüzü temiz..

Eli yüzü yıkanmış...

Eli yüzü tertemiz...

Elinden yüzünden çektiği...

...

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

İkame-i salat/Zikri izlemek/Kuran'a uymak ile zekatı sağlamakla.

Hani sen demiştin; salatın ikamesininin olmadığı yerde zeket olamaz. (Veye benzer bir söz söylemiştin, mefhum olarak hatıramda kalmış).

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Abdest'i maddi olarak görenler'e bişey dediğim yok.

Abdest'i eğer maddi olarak ele alırsak bunu Muhammed'in ölüm dönemlerine yakın bir tarihte uygulanır hale sokulmasına aklım almıyor.

Muhammed'in yaşadığı bir çok dönemde bu ritüel ile karşılaşmamamız olayın inananlar ile alakalı değilde münafıklarla alakalı olduğunu gösteriyor gibime geliyor...!

Ama bu yinede bunu maddi anlamda ele almayacağız anlamına gelmez.

Temizliğin her türlüsü güzeldir.