Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Salat'ın Anlamı:

"es-Salat" (namaz): Sözlükte dua demektir. Duayı ifade eden (Peygamber'in şu hadis-i şerifi de böyledir: "Sizden herhangi bir kimse bir yemeğe çağrıldığı takdirde bu daveti kabul etsin. Eğer oruç-;  suz ise, yemekten yesin. Oruçlu ise, salat getirsin."Yani dua etsin. Kimi  ilim adamları der ki: Burda kastedilen bildiğimiz namazdır. Oruçlu olan bu '^kişi bu durumda iki rek'at namaz kılar ve ayrılır gider. Ancak birinci görüş/

daha yaygındır ve daha çok ilim adamı bu görüşü benimsemiştir. ~ Hz. Esma, Abdullah b. ez-Zübeyr'i doğurduğu sırada onu Peygamber (s.a)'e

gönderdi. Esma der ki: Daha sonra Hz. Peygamber eliyle onu sıvazladı ve ona/

salat getirdi. Yani ona duada bulundu.

Yüce Allah da: "Ve onlara salat getir" (et-Tevbe, 9/103), diye buyurmuş­tur. Onlara dua et, demektir. el-A'şâ der ki:

"Gitmemin yaklaştığı sırada kızım der ki:

Rabbim her türlü yorgunluktan, ağrıdan babamı uzak tut

Sen bu duanın benzerini yapmaya devam et, uyku için yum gözlerini

Çünkü kişinin yanı uyumak ihtiyacını duyar."

Yine el-A'şâ der ki:

"Küpü içerisinde rüzgar onunla karşılaştı.

Küpüne dua etti, tekbir getirdi ve duada bulundu. "

Burada geçen kelimesinin tekbir getirip dua etmek anlamında olduğu es-Sihhah'ta belirtilmiştir.

Kimisi de "salat" lafzı kelimesinden türetilmiştir. Bu ise sırt böl­gesinin ortalarında bir damarın adıdır. Kuyruk sokumunda bu damar bölü­nür ve onun etrafını çevirir. At yarışında kelimesi de burdan gel­mektedir. Çünkü yarışta bu kişinin atının başı kendisinden önceki yarışçının atının kıçının yakınında olur. "es-Salat" kelimesi de buradan türetilmiştir. Ya imandan sonra ikinci önemli farz olduğundan dolayı bu ismi almıştır ve böy­lelikle namaz at yarışında bu şekilde ikinci gelen "el-musalli"ye benzetilmiş­tir, ya da rükûa eğilen bir kimsenin iki kaba etini büktüğünden dolayı bu adı almıştır. Çünkü "es-Salâ" atın kuyruk sokumu anlamındadır. Bunun ikili de  şeklinde gelir. "el-Musalli" ise öne geçenin hemen arkasından ge­len demektir. Çünkü ikincisinin başı birincisinin kıçına yakındır. Hz. Ali de şöyle demiştir: Rasûlullah (s.a) öne geçti ve arkasından Ebu Bekir vardı (sal­la) üçüncü olarak da Ömer vardı.

"Salat" lafzının devamlılık ve ayrılmamaktan alınmış olduğu da söylen­miştir. Kişi ateşe düştüğü, ateşlik olduğu zaman "Ateşi boyla­dı" denilir. Yüce Allah'ın: "Kızgın bir ateşe girecektir" (el-Ğaşiye, 88/4) buyruğunda da (girecektir anlamına gelen) bu kelime de bu manadadır, el-Haris b. Ubad da der ki:

"Ben o cinayete katılanlardan değilim. Allah biliyor ki

Bugün onun ateşinin hararetine yanıyorum."

Yani onun ateşine düşmüş bulunuyorum. Bu anlamı ile, sanki ibadete yü­ce Allah'ın emrettiği şekli ile devam etmek ve bunu sürdürmek manası kas­tedilmiş gibidir.

Namaz kelimesinin ateşte kavurup düzeltip yumuşatıldığı takdirde kulla­nılan: değneği ateş üzerinde ısıttım" kökünden alındığı da söylenmiştir. Sanki namaz kılan "el-musalli" namaz kılmak suretiyle ken­disini doğrultur, yumuşatır ve huşua gelir gibi olduğundan bu isim verilmiş gibidir. el-Hârzencî der ki:

"İşinde acele etme, onu sürdür

Çünkü devamlı sürdüren kimse gibi asanı (bir rivayete göre asasını)

doğrultan bulunmaz."

Salat, dua ve rahmet anlamlarına gelir. "Allahumme salli ala Muhammed", yani "Allah'ım, Muhammed'e rahmet buyur" ifadesi de buradan gelmekte­dir. Salat ibadet anlamına da gelir. Yüce Allah'ın şu buyruğunda geçen "sa­lat" lafzı böyledir: "Onların Beyti Haram'ın yanındaki ibadetleri ıslık çal­maktan .... başka değildi." (el-Enfal, 8/35) Yine "es-salat" nafile anlamına da gelir. "Ehline namazı emret." (Taha, 20/İ32) buyruğunda olduğu gibi. Sa­lat, teşbih anlamına da gelir. Yüce Allah'ın: "Eğer o gerçekten teşbih eden­lerden olmasaydı" (es-Saffat, 37/143) Yani, musallilerden olmasaydı, anlamı-nadır. Nitekim kuşluk namazını ifade etmek üzere "sübhatü'd-duha" tabiri de buradan gelmektedir. "Seni hamdinle teşbih ederiz." (el-Bakara, 2/30) buy­ruğu ile ilgili olarak "namaz kılarız, salat ederiz" şeklinde de açıklanmıştır.

Salat, okumak anlamına da gelir. Yüce Allah'ın şu buyruğunda bu anla­madır: "Dua yaparken, sesini pek yükseltme ve pek kısma da." (el-İsra, 17/110) Buna göre "salat" lafzı müşterek bir lafızdır. Yine salat içinde namaz kılınan ev anlamına da gelir. Bunu İbn Faris söylemiştir. ..""" Salat'm bu bildiğimiz ibadet için öngörülmüş özel bir isim olduğu da söy-7 lenmiştir. Çünkü şanı yüce Allah şeriatsız hiçbir zaman bırakmadığı, namaz-r Vsız hiçbir şeriat de yoktur. Bu görüşü Ebu Nasr el-Kuşeyri nakletmiştir.

Derim ki: Bu görüşe göre "salaf'ın iştikakı (türetilmişi) yoktur.

Mu'tezile,  "salat (namaz) şer'i isimlerdendir. Çünkü o, dinde sonradan meydana gelmiş bir iştir. Bundan dolayı, sonradan verilmiş bir ismin dinden önce bulunması imkansızdır " demiştir. Sonra  onlar  vech-i   şebeh   (benzetme   yönü) hususunda ihtilaf ederek bir kısmı, bu kelimenin aslının Arapça'da dua manasına geldiğini söylemiştir. Bu manada olmak üzere A'şâ şöyle demiştir.

"Daha önce yaptığın duayı tekrar yap ve bir şahsa sığın. Çünkü kişinin yanında yatılıp (saklanılacak) bir yer vardır." Bir başka şair de şöyle demiştir:

"Rüzgar sevgilinin küpünü devirmek istedi de, adam da onun küpü için dua etti ve tekbir getirdi."

Mu'tezile'den bazıları "Salat kelimesinin asıl manası lüzum (gerekli olmak, ayrılmamak, sımsıkı tutmaktır" demişlerdir. Şair de bu manada şöyle demiştir:

"Allah bilir ki ben ona kötülük edenlerden değilim. Muhakkak ki ben bu gün, onun ateşiyle yanıyorum,' yani devamlı olarak onunlayım.

Diğerleri ise, bu "salat" kelimesinin, birinci koşan atın hemen peşinden gelen at manasmdaki "musalli" kelimesinden alınmış olduğunu söylemişlerdir. Bu görüşlerden er doğru görülen, bu lafzın dua manasına olduğudur. Çünkü bütün namazlarda dua veya duanın yerini tutan bir şey vardır. Ayrıca kılınırken başkasına tabi olunmadan kılınan namazlar vardır. "Veche-i şebeh'de bütün ihtimalleri içine alacak bir durumun olması, vech-i şebehin bazı ihtimalleri içine alacak bir şekilde olmasından daha evla olur. Âlimlerimiz, Arapça'da, parçanın (cüz'ün) isminin bütüne (külle) verilmesinin meşhur bir mecaz şekli olduğunu söylemişlerdir. Namazlar dua ihtiva ettiği için, şüphesiz ki "dua", mecazi olarak namaza isim olmuştur. Eğer Mu'teztle'nin "Salat" (namaz) kelimesinin şer'î bir isim olmasından maksadı bu ise, bu söz doğrudur. Yok eğer onların bundan kastı, "şeri'at bu lafzı ilk olarak bu müsemmaya (namaza) isim olarak vermiş" şeklinde ise bu batıldır. Aksi halde, bu lafız Arapça olmazdı. Bu ise Cenab-ı Hakk'ın:  Biz onu irapça bir Kur'an olarak indirdik......

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

http://www.wikiled.com adlı sözlük sitesine göre
صلاة
''salat'' Kelimesinin Anlamları:
dua,rica,fayda,askerlik,ayin,bağlılık,bakımını yapmak,bildiri,destek birliği,dilekçe,dini tören,dinsel tören,duacı,dualar etme,düşkünlük,faaliyet,fedakârlık,görev,hizmet,hizmet verm ek,hizmetçilik,ibadet,ibadet eden kimse,işleme,kulluk,memuriyet,müşteriye bakmak,namaz,sadakâ t,servis,servis atışı,servis takımı,tamir
etmek,tamirhane,tebliğ,uşaklık,yalvarma,yardım etmek,çiftleştirmek,özveri,üvez ağacı

سجد
Kelimesinin Anlamları
aşırı saygı,ayağına kapanmış,bitkin,diz çökmek,el pençe divan durmak,halsiz,halsiz bırakmak,ibadet,ibadet etmek,ilahlaştırma,perişan,perişan etmek,secde,secde etmek,taparcasına sevmek,tapınmak,tapmak,yere serilmiş,yere sermek,yere yatırmak,yormak,yüzükoyun yatmış

ركع  Kelimesinin anlamı: Diz Çökmek

 
قرأ ''gre''
Kelimesinin Anlamları:
anlamak,anlamına gelmek,aydın,bilgili,eğitimini görmek,okuluna gitmek,okumak,okumuş,okunan,okunmak,sökmek,y orumlamak,çözmek

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selamlar..

    İnanıyorum ki bir gün insanların çoğu, bu evrensel çağrının ortak dilini konuşacaklardır. Ve bir gün müslümanlar arapçanın, son peygamberimiz Hz. Muhammed a.s.'dan 150 yıl sonra oluşturulmuş (1) bedevi algı-anlam sözlüğü ile içinden çıkılamaz bir hal alan anlam kargaşasından kurtulacaklardır. Bu ilahi Kitap bir gün mutlaka kendi arı-duru dilini hayatın bütün alanlarına yayacaktır.

   Ne acıdır ki Kur’an dilini bu kadar anlaşılmaz hale getirenler yine Kuran'a tabi olduğunu söyleyenlerdir. Üzerinde düşünülmesi gereken bir husus da Lisan-ül Arab’ın oluşturulduğu zaman ve zemindir. Temellerinin H.150. yıllarda atıldığı arapça sözlükler tamamen bedevi anlam dünyasının etkisiyle oluşturulmuş hatta bu işi bir gelir kaynağı haline getirenler bile olmuştur. Zamanın alimlerinin sözleri ve Kur’an yorumları, bedevilerin kelimelere verdikleri anlamlara kurban edilmiştir(2). O halde bizim bu İlahi Kelamı anlama çabamız da kaçınılmaz olarak bedevi arap aklının etkisinden nasibini alacaktır.

    Burada izlenmesi gereken yolu gösterecek ve bu anlamlandırma faaliyeti için yeni bir metod inşa edecek bir yeterliliğe sahip olmadığımı beyan etmek isterim. Fakat bu kesinlikle yapılması gereken bir çalışmadır ve Kur’an, sonradan oluşturulmuş bu “akıl”dan arındırılmalıdır diyecek kadar (yaklaşık 25 yıldır) bu işin sıkıntısını çekmekteyim. Kaldı ki bu sözlük faaliyetine temel olarak “fasih” Arapça deyip duranlar aslında Kur’an’ın, çok daha fasih bir Arapçaya sahip olduğunu da itiraf etmişlerdir(3). Üstelik Kur’an bunu yaparken, bir yandan da daha önceden Arapçada olmayan yeni kelimeler getirip açıklamış, böylece dilin geliştirilebileceğinin de işaretlerini vermiştir. Oysa son Peygamber a.s’dan hemen sonra girişilen sözlük faaliyetleri, Arapçayla birlikte Kur’an’ın dilini dondurmuş ve onu kendi geleneğine hapsetmiştir.

     Tıpkı artık kullanılmayan Tevrat ve İncil’in dili gibi. Ne var ki tıpkı Kur’an gibi bu kitaplar da indirildikleri toplumun dilini kullanmışlardı. İlahi kelamla toplumun arasını açmak “Din baronluğu” tezini akla getiriyor. Eğer herkesin anlayabileceği bu dil kullanılmış olsa, muhtemelen “birileri” bu sadelikten rahatsız olacaktı veya bir çırpıda alakasız bir ayeti yorumlayarak yalnızca kendisini ya da kendi gibi birisinin meşruluğunu ilan edemeyecekti.! Tarih bu insanlarla doludur. Yahudi ve Hıristiyanlar için rahatça söylediğimiz çuvaldız olurken kendimize iğnenin ucunu bile dokundurmuyoruz. Oysa aynı problem İslam dünyasının da başındadır. Allah (Şükürler olsun O’na), sanki peygamberleri ve dolayısıyla dinleri bir yarışın, bir kavganın içine sokmak istemiş gibi algılanıyor. İnsan hiç düşünmez mi ki bu kavga olsa olsa kötü niyetli dünyaperestlerin işidir.Tek kelimeyle yazık. Yazık şu Allah’ın kullarına. Hala düşünüp gereği gibi davranmıyorlar.

     Bakın M.A. El-Cabiri, bazı avantajları ve kazandırdıklarından sözettikten sonra da tenkid ile bahsettiği dil konusunda neler söylüyor :” Onların bedevilerden derledikleri Arapça, Kur’an’la kıyaslandığında oldukça yoksul bir dildir. Çünkü Kur’an Arapça olmayan kelimelere yer vermiş onları Arapçalaştırmıştır. Fasih sözlük dili ise bu kelimeleri “yabancı” kelimeler olarak kabul etmiş ve onlarla bunu gözeterek ilişki kurmuştur. Dil derleyicilerinin “bedevilerin sertliğine” bir ölçüt olarak dayanmaları Arapçanın Kur’an ve hadiste geçen bir çok yeni kavram ve kelimeden mahrum kalmasına yol açmıştır. Oysa bunlar Mekke ve Medine toplumunda revaç bulmuş kelime ve kavramlardı. Sonuç itibariyle sözlüklerin ve nahivcilerin ortaya koydukları Arapça , Kur’an dilinden daha dar kapsamlı, daha az esnek dolayısıyla uygarlık bakımından ondan daha gerideydi. Kur’an ise daima daha geniş ve daha verimliydi, Tedvin (referans) asrında teşekkül eden Arapçayı da onu tam olarak anlamaktan aciz kılan durum işte budur. Bu durum tabiiki bizzat arapların Kur’an’ı anlama gayretlerine yansıyacaktı. Nitekim Kur’an’da yer alan bir çok kelimenin anlamını bedevilerden derlenen dilde bulma imkanı olmadığı için bunlar sürekli ihtilaf konusu olmaya devam etmiştir. Bu durum böylece sürüp gitmeye mahkumdur. Çünkü bedevilerden derlenen bu dil, sözkonusu ihtilafları çözümleyecek güce sahip değildir."(4)

    Çok fazla uzatıp okuyucuyu sıkmak istemiyorum ama küçük de olsa bir pencere aralayabilme çabasıdır bu. Belki birçok yetkin insanın bu konuda söyleyeceği sözler vardır. Amacım onlardan, sizlerden istifade etmektir. Kur’an’daki kelime ve kavramların titiz bir çalışmayla yeniden incelenmesi gerekmektedir.Böylelikle Kur’an’ın evrensel dilini yakalayabilme ve Allah’ın emrettiği gibi dosdoğru yaşayabilme idealine ulaşmış oluruz. Bu vesileyle forum yöneticileri bu konuda bir yazı yazarlarsa istifade ederiz. Allah, samimiyetle bu yolda yürüyenleri korusun ve yüceltsin.

1)      Arap-İslam  aklının oluşumu.M.A.el Cabiri, s.81

2)      A.g.e s.84-85(9. Ve 10. Dip notlar)

3)      A.g.e. s 85

4)      A.g.e. 88