Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

ayrıca Kuran-ı  kerimi herkes kafasına göre yorumlasa milyon din çıkar ortaya, buda dinde bölünmektir, kuranı kerimi ancak müctehid alimler anlayabilirler senin gibi ahmaklar değil..

biz İmamı Azam Ebu Hanife rahmetullahi aleyh gibi imam-ı rabbani kuddise sürruh gibi alimlerin söyledikleriyle hareket edebiliriz.

sen bırak Kuranı kerimi anlamayı bu müctehidlerin yazdığı kitapları dahi anlamazsın ey cahil..

Kuran-ı kerime kafasına göre mana veren kafir olur diyor peygamber efendimiz sallallahü aleyhi ve sellem, bu hadisi şerif bir düşün ey cahil...

üstelik evliya kılıç gibidir buyuruluyor yumruğunu vuranın kendi eli kesilir buyuruluyor, Allahü tealanın dostuna düşman olan zaten kurtulamaz...

sana tavsiyem bir an önce tevbe et Hüseyin Hilmi Işık rahmetullahi aleyh gibi ömrünü kitap yazmakla geçirmiş, kendi yazdığı kitaba para vererek satın alan ki bir kitap daha basılıp yayılsın diye uğraşan kişiye bunca iftira.. adamı imansız götürür ey cahil tevbe et...

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

selam

Korucu8282 dedi

sen bırak Kuranı kerimi anlamayı bu müctehidlerin yazdığı kitapları dahi anlamazsın ey cahil..

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

koruyucu 8282

siz körü körüne bağlılığını  sürdüren bir topluluksunuz insan allahtan korkar seyyitkutuba mason demeye insan arlanır be birşey diyemiyorum fikriniz neyse yaşamınızda odur

yüce allah tarfından bize gelen kurana tabi olanlara ne mutlu ve o yolda yaşayıp yaşatanlara selam olsun

kuran harici şu efendi bu efendi deyip peşlerinde kurana bağlılıkları kadar bağlanmayanlara allah akıl düşünme ve akletme özellği versin

selam olsun kurana tabi olan ve onu yaşayıp yaşatanlara

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

o yazıları aldığın kaynağıda yazsaydın yazana saygısızlık etmemiş olurdun.

sen Kurandan herşeyi anladığını iddia ediyorsun öyleyse peygamber efendimizin hadisi şeriflerinede inanmazsın onlaraada gerek yok dersin,

sen bir söylesene kuranı kerimde namazın kaç rekat kılanıcağı nasıl kılınacağı yazıyor mu, bunu çıkarabildinmi yoksa yazmıyo diye namazdamı kılmıyosun?

evliyanın hükümleri ne olacak öylemi? Kuran-ı kerimi peygamber efendimiz anladı ve eshabına bildirdi yalnız ve ancak tam manasıyla peygamberimiz anladı

Onun için Allahü teâlâ buyuruyor ki:
(İnsanlara açıkla diye Kur’anı sana indirdik.) [Nahl 44]

Peygamberimize açıklaması için indirdiğini söylüyor Allahü teala.

Açıklamak, âyet-i kerimeleri, başka kelimelerle ve başka suretle anlatmak demektir. Bırakın bizleri, ümmetin âlimleri de, âyetleri anlayabilselerdi ve kapalı olanları açıklayabilselerdi, Allahü teâlâ Peygamberine, sana vahy olunanları tebliğ et der, açıklamasını emretmezdi. Bu ve benzeri âyetlere rağmen, (Resulullah Kur’anı getirmekle işi bitmiştir, o bir postacı idi) diyen mezhepsiz türediler vardır. Eshab-ı kiram, ana dilleri Arapça olduğu halde, bazı âyetleri anlayamayıp, Peygamber efendimize sorarlardı. Resulullah, Kur’an-ı kerimin tefsirini Eshabına bildirmiştir. Eshab-ı kiramın bildirdiğinden başka türlü söyleyenler, dalalete, hatta küfre düşer. Tefsir, yoruma değil, nakle dayanır.(www.dinimizislam.com)

(De ki, Rabbimin [hikmetli] sözleri için, denizler mürekkep olsa, bir o kadar daha deniz ilave edilse, denizler tükenir, Rabbimin sözleri tükenmez.) [Kehf 109]

yani sizin dar kafanızla mealden anladıklarınız (mealde doğru olsa bari..) Allahü tealanın sözlerini bitiremez.

 (Yalnız Allah’a güvenin) buyuruluyor. Ne hususta Allah’a güveneceğiz? Bir doktora muayene olsak, ilaç verse, güvensek, bu âyete aykırı olur mu? Topkapı’dan Sirkeci’ye giden tramvaya binsek, (Bu tramvay, bizi Sirkeci’ye götürür) desek, Allah’tan başkasına mı güvenmiş olacağız? Demek ki güvenmenin izahı gerekir.(www.dinimizislam.com)

(Yalnız benden korkun) buyuruluyor. Başka bir âyet-i kerimede, (İnsanlardan korkmayın, benden korkun) buyuruluyor. (Maide 44) Hırsızdan, hainlerden ve yılandan korksak bu âyete aykırı olur mu? Demek ki açıklaması gerekli.(www.dinimizislam.com)

Birde bu ayetleri oku bakalım

(Resulümün verdiğini alın, yasakladığından da sakının!) [Haşr 7]

(O, [Resulüm] vahiyden başkasını söylemez.) [Necm 3,4]

(Resulüme uyun ki, doğru yolu bulun!) [Araf 158, Nur 54]

(Resule itaat eden, Allah’a itaat etmiş olur.) [Nisa 80]

(Allah’a itaat edin, Peygambere itaat edin. İşlerinizi boşa çıkarmayın.) [Muhammed 33]

(Allah ve Resulüne itaat eden Cennete, isyan eden Cehenneme gider.) [Nisa 13,14]

(Yüzleri ateşte evrilip çevrildiği gün: Eyvah bize! Keşke Allah’a itaat etseydik, Peygambere de itaat etseydik! derler.) [Ahzab 66]
bunlardan anlaşılıyor ki Kuranı kerimi en iyi peygamber efendimiz sallallahü aleyhi ve sellem bilir. ve eshabına açıkladı ve dört mezheb imamımız da eshabı kiramdan öğrendi. onlarda talebelirine aktardılar ve din silsile yoluyla günümüze kadar geldi.

Kur’an-ı kerimde, Resulullaha ve âlimlere uymamız emrediliyor. (Al-i İmran 31, Haşr 7, Nahl 43)

senin eklediğin ayeti kerimelerin çoğunda peygamberimize ve münafıklara hitab ediliyor,

MÜZZEMMİL) 4.Yahut buna biraz ekle! Ve Kur'an'ı ağır ağır, düşüne düşüne oku!(peygamberimize)
Yoksa kendilerinin ortakları mı var? Eğer doğru sözlüler iseler, çağırıversinler ortaklarını! (münafıklara)

bunlar senin gini cahillere söylenmiyo.

size gelince zavallı arkadaşlar gerçekten acıyorum yazık matrakçı adamların arkasından gidiyosunuz eğer gerçekten vicdan varsa sizde doğruyu bulursunuz...

size yine bir tavsiyede bulunuyum peygamber efendimiz ahir zamanda yalan doğru helal haram karışacak insanlar doğru hangisi şaşıracak bu zamanda bir kul iki rekat namaz kılıp ellerini açıp Allahü tealaya yalvarırsa Allahım bana doğrusunu göster diye Allahü teala muhakkak ona doğrusunu gösterir...  

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Ha şunuda söyllüyüm matrakçı kardeş elbette ki evliyalara müctehidlere uyacağım.Çünki onlar ömüüleri boyunca sizin gibi sapıklarla  mücadele etti dinimzi hak üzere bizlere ulaştırdılar..

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam

Korucu8282 Dedi ;

sen Kurandan herşeyi anladığını iddia ediyorsun öyleyse peygamber efendimizin hadisi şeriflerinede inanmazsın onlaraada gerek yok dersin,

22- Ebu Hureyre (r.a) hz.anlatıyor: “Resûlullah ( a.s.v.)şöyle buyurdular: “ Kûr’an hakkında münakaşa küfürdür” (K.S 1158 C.5 S. 271 alıntısı, Ebû Dâvûd, Sünnet 5, (4603) )

Bu gibi hadis uydurmalarıyla, Kur’an’ın ihtilaflı okunabileceğini ve bu okunuşlar elde mevcut Kur’an’a uymasa dahi müdahale etmemek gerektiğini. Hatta münakaşa etmenin küfür olduğunu söylemektedirler. Kur’an kelimeleri çeşitli şekilde okunamaz, harekeli olarak nasıl inmişlerse yalnız ve yalnız o şekilde okunurlar. Ve bir okunuşla inmişlerdir. Değişik okumak kelimeyi değiştirmek demektir, bu ise Allah’tan başkası için mümkün değildir. Kur’an’dan, mealen:

- Rabının kitabından sana vahye dileni oku; O’nun sözlerini değiştirecek kimse yoktur, O’ndan başka sığınılacak bir kimsede bulamazsın. 18/27

- Elif, lam, ra. Bu kitap; Ayetleri kesinleştirilmiş sonrada hakim ve habir olan Allah tarafından uzun uzadıya açıklanmıştır. (11/1)

24- Hz Âişe’den naklen ...............”(Peygambere ilk gelen Vahiy âlak suresi 1-5 tir)” (K.S. 5563 C 15 S. 389 - b 1992, alıntıları Buhari, Bed’ü’l- Vahiy, Enbiya 21, Tefsir, Alâk Ta’bir 1; Müslim, İman 252, (160); Tirmizi, Menakıb 13, (3636). )

25- Yahya İbnu Ebi Kesir anlatıyor: “Ebu Seleme İbnu Abdurrahman a Kur’an’dan ilk inenin ne olduğunu sordum.  “ Ya eyyühe’l - Müdessir (Ey örtüsüne bürünmüş) : (Suresi) dir !” dedi......... (K.S. 5564 C. 15 S. 391 alıntıları, Buhari, Bed’ü’l - Halk 6, Tefsir, Müdessir, tefsir, Alak, Edeb 118 ; Müslim, İman 257, (161) )

Yukarıdaki iki rivayet birbiriyle çelişkilidir.

53- Ebû Seleme’nin yaptığı diğer bir rivayette şöyle gelmiştir: “Hz. Aişe (radıyallahu anhâ)’nin yanına girmiştim. Yanımda Hz. Aişe’nin süt kardeşi vardı. Kendisine, Resûlullah (aleyhissalatu vesselam)’ın cenâbetten nasıl yıkandığını sorduk. Bir sa’ miktarında bir kap getirtti ve onunla yıkandı. Aişe ile aramızda bir perde vardı. (Yıkanırken) üzerine üç kere su döktü ve dedi ki: “Resulullah (aleyhissalâtu vesselâm)’ın zevceleri, saçları kulak memesi civarında olması için saçlarının başlarını alırlardı.” (K.S. 3760 C.10 S.542  Akçağ-1990, alıntıları; Buhari, Gusl 2, Müslim Hayz 41,42, (319-320); Muvatta, Tahâret 68, (1,44,45); Ebu Dâvud, Tahâret 97, (238); Nesâi, Tahâret 144, (1,127) )

İddia ettiklerine göre, bir tanesi ki kim olduğu belli değil, iki kişi Aişe’ye giderek Peygamberin cünüplükten nasıl yıkandığı konusunda soru sormuşlar. Güya, Aişe yıkanarak onlara öğretide bulunmuş. Arada perde vardı demeleri ise lafı dallandırmalarından başka bir şey değildir. Zira yıkanan görünmeyecekse, yıkanmak suretiyle tarifte bulunmanın bir manası yoktur. Görünmesi halinde yıkanarak tarifte bulunması mümkün olur. Nitekim, başına üç kere su döktü demeleri ve saçın kısalığından bahsetmeleri bunu ima etmek içindir. Olay iddiaları sırf başa su dökülmesi olayı da değildir, zira cenâbetten yıkanmada bütün vücudun yıkanması söz konusu olduğundan asıl anlatmak istedikleri, Aişe’nin bu yıkanmayı tatbiki olarak gösterdiğidir. Aişe’ki, müminlerin annesidir. Ona yapılmış bir iftira bütün müminleri derinden yaralar. Yıkanma merak ediliyorsa, neden gidip kendisinden bayan sahabeler sormadı da, erkek sahabeler gidip sorsun. Kaldı ki yıkanmayı bir çocuk bile anlaya bilirken, Aişe yıkanmayı niçin tatbiki olarak erkeklerin önünde göstersin ki? Kaldı ki, belli bir yaştan sonra, İslam dinine göre çocuklar dahi öz anne babalarını çıplak olarak göremezler. Bu konuda daha birçok şey yazılabilir. Fakat konu üzücü olup uzatmak istemiyorum. Zira hakaret kastıyla bu rivayeti uydurdukları çok açıktır.

İslam ahlakıyla ilgili olarak, Kur’an’dan örnek verecek olursam, mealen:

- Ey müminler, ellerinizin altında bulunan (köleler, cariye)ler, ve sizden henüz erginliğe ermemiş (çocuk)lar. Üç vakitte (odalarınıza girebilmek için) izin istesinler: Sabah namazından önce, öğleden sonra elbiselerinizi çıkar(ıp yat)acağınız vakit ve yatsı namazından sonra. Bunlar sizin üstünüzü açabileceğiniz üç vakittir. Bunların dışında (köle, cariye ve çocukların, izin almadan içeri girmelerinden dolayı) ne size, ne de onlara bir günah yoktur. (Onlar sizin) yanınızda dolaşırlar, birbirinizin yanına girip çıkarsınız. Allah ayetlerini size böyle açıklar, Allah bilendir, hikmet sahibidir. 24/58

Görüldüğü gibi, bir müminin, üstünün açık olabileceği üç vakitte, müminlerin odalarına, köleleri, cariyeleri ve bülüğ çağına ermemişlerse dahi, yeğenleri ve diğer mümin çocukları izin almadan yanlarına giremezler. Kendi öz çocukları da Ergenlik çağına (bülüğe) ermeleri halinde, onların da izin almaları gerekir. Şöyle ki, Kur’an’dan mealen :
 - Çocuklarınız ergenlik çağına erdikleri zaman, kendilerinden öncekilerin izin istedikleri gibi (kendileri de ) izin istesinler. İşte Allah size ayetlerini böyle açıklıyor, Allah bilendir, hikmet sâhibidir. 24/59

96- Cabir İbnu Atik’ten, Rasûlullah’a atfen:........................ “Bilesiniz: Tâundan ölen şehittir, boğularak ölen şehittir, yeter ki seferi taatte olsun, Zatülcenp’ten ölen şehittir. İshalden ölen şehittir, yanarak ölen şehittir, yıkık altında ölen şehittir, çocuk karnında ölen şehittir.” (K.S. 5431 C.15 S.254-255 alıntısı, Muvatta, Cenâiz 36,(1,233,234); Ebû Dâvud, Cenâiz 15,(3111); Nesâi, Cenâiz 14,(4,13,14). )

Saydıkları bu hastalık veya kazalardan ölenler şehit oluyor da, niçin diğer kaza ve hastalıklardan ölenler şehit olmuyor. Örneğin: Minareden düşen bir müezzini veya canavar saldırısıyla ölen bir kimseyi, kanserden veya yüzlerce diğer bir hastalıktan ölen bir kimseyi şehit olarak tanımıyorlar. Zira saydıkları şeyler şehitlikle, ishalden ölmeyi özdeşleştirmelerini kamufle etmek için rast gele uydurdukları şeylerdir. Maksatları, şehitlikle ishalden ölmenin aynı olduğunu vurgulamaktır, böylece kendilerince şehit olmayı küçümsemek amacındadırlar. Halbuki Şehitlik İslam dininde büyük bir mertebe olup, ancak Allah yolunda mücadele ederken katl olunan kimseler bu mertebeye erişebilmektedirler. Bunların haricinde hiç kimseye bu isim verilemez.

Bu konuyla ilgili olarak, yukarıdaki rivayetleri gibi başka tipik rivayetleri de vardır. Örneğin:

97- ............. Ümmü Haram (r.anhâ)’dan rivayet olunduğuna göre; Peygamber (s.a.) şöyle buyurmuştur: “Denizde başı dönerek kendisine kusma arız olan kimse için bir şehit, boğulan kimse için de iki şehit sevabı vardır. (Ebû Dâvud, K. El_Cihâd (15). Bâb, Hadis 2493 C.9 S.466 Şamil 1989 )
 
Demek istiyorlar ki, Allah yolunda savaşmaya veya mücadele etmeye ve bu yolda şehit olmaya ne gerek var, bir gemiye binildiğinde deniz tutmasından kusmak bile şehit sevabı almaya yeterlidir, hele o kimse boğulmuşsa onların iddiasına göre iki şehit sevabı alıyormuş. İşin ilginç yanı, evvelki yazmış olduğum rivayetlerine benzer şekilde burada da tiksindirici olması hesabıyla, kusmuğu şehitlik olayına konu etmeleridir. Bu iftiralarıyla da yetinmediler.

111- ............ Amr b. Şuayb’ın dedesi (Abdullah b.Amr) den; demiştir ki: “Resûlullah (s.a.) (şöyle) buyurdu”: “Tek yolcu şeytandır. İki yolcu iki şeytandır. Üç (yolcu) ise, cemaattir. “(Ebû Dâvud, K.el-Cihâd (15), Bâb 79 H.2607 C.10 S.114 Şamil, diğer rivayet edenler, Muvatta istizân, 35, Tirmizi, cihâd, 4. )

112- Amr İbnu Şu’ayb an ebihi an ceddihi (radıyallahu anh) tarikinden naklediyor: “Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) buyurdular ki: “Bir atlı bir şeytandır, iki atlı iki şeytandır, üç atlı bir gruptur.” (K.S. 2184 C.8 S.20 Akçağ 1989 alıntıları, Muvatta, İsti’zân 25,(2,978); Ebû Dâvud, Cihâd 86, (2607); Tirmizi, Cihâd 4, (1674). )

Peygamberle, Ebu Bekir’in iki kişi olarak hicret ettiklerini şu şekilde rivayet ettiler:

113- Bera İbnu’l- Âzib radıyallahu anh anlatıyor: “Hz. Ebu Bekr radıyallahu anh, evinde babama uğradı. Ondan bir semer satın aldı. (Babam) Âzib’e: “Benimle oğlunu gönder, onu evime kadar götürüversin!” dedi. Babam bana: “Haydi onu götürüver!” dedi. Ben de götürüverdim. Babam onunla beraber çıktı, bedelini alacaktı. Babam, Ebu Bekr’e: “Ey Ebu Bekr! Resûlullah aleyhissalâtu vesselâmla (hicret ettiğin) gece ne yaptınız?” diye sordu. “Evet o gece yürüdük, Ertesi günü de öğle vaktine kadar yürüdük. Yolumuz tenha idi hiç kimseye rastlamadık.................... (K.S. 5775 C.16 S.199 Akçağ 1993 alıntıları, Buhâri, Menâkıbu’l-Ensâr 45, Lukata 11, Menâkıb 25, Eşribe 12; Müslim, Zühd 75, (2009). )

Peygamberin ve Ebu Bekr’in iki kişi olarak, hatta yolda hiç kimseye rastlamamak kaydıyla hicret ettiklerini rivayet ettiler, bunun yanında da iki kişi olarak seyahat edenlerin iki şeytan olduğu rivayetlerinde bulundular. Yapmak istedikleri hakaretin ağırlığı gayet açıktır. Yoksa tek başına veya iki kişi olarak seyahat eden niçin iki şeytan olsun. İslam dininde, İman şartları arasında en az üç kişi olarak seyahat edilecek diye bir şey yoktur.

korucu8282 kardes,Eger vaktin olursa okuman icin devami bu linkte bulabilirsin...

http://www.kuran-tekrehber.com/

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

UYDURULMUŞ HADİSLER

Toplumda din adına oluşmuş yanlış inanç ve amellerin ekserisi Mevzu/ uydurulmuş Hadislerden kaynaklanmaktadır. Halkın cahil kesimi, bunları sorgulayıp ayıklayamamış, çok sevdiği Peygamberine nispet edilen yalanları kemal-i hürmetle benimsemiş, hatta bu yalanlara sarılmanın kendisine şehit sevabı bile kazandıracağına inanmıştır.
Uydurulmuş hadislerin toplumda yapmış olduğu tahribat maalesef TAMİR EDİLEMEZ boyuttadır. Bizim amacımız, karınca kararınca Müslüman kardeşlerimizin dikkatlerini çekmek ve arı duru İslam'ı kendilerine takdim ve tavsiye etmektir.

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

"Senin göğsünü biz açmadık mı?
Ve ağır yükünü biz kaldırmadık mı?
Sırtını ezen.
Senin ününü biz yükseltemedik mi?"

Buraya baktığınızda da yine Peygamberin göğsünü açan, onun sırtından ağır yükü alan, Onun adını, şanını yücelten de yine Sadece Allah değil, Allah ekibiyle birlikte bu işi yapmışlar. (!)

Ya sin suresi âyet 12:

"Şüphesiz biz, ölüleri biz diriltiriz; onların önden takdim ettiklerini ve eserlerini de biz yazarız. Biz her şeyi, apaçık olan bir kitapta tespit edip korumuşuz."

Ne dersiniz! Ölüleri de Allah o arkadaşları ile diriltiyormuş, kulların ölmeden evvel yaptıklarını ve ölümlerinden sonraya bıraktıkları icraatlarını da Allah bu heriflerle birlikte yazıp koruyormuş! (Hâşâ)
Bu örnekler uzar gider, biz yeter diyelim. Diğerlerini kendiniz tetkik edin. Neler neler bulacaksınız, Adamlar dünya yaratılmadan, kendileri bile yaratılmadan varlarmış ve Allah ile birlikte tasarruf ederlermiş!!!!!!! (Hâşâ)


"Velî" ve "Evliyâ" sözcüklerinin kavramsal anlamları İslâm dışı inanç ve kültürlerden Müslümanlara empoze edilmiş, İslâm'ın yozlaştırılması amacına yönelik girişimlerdir. İslâm düşmanlarının ne ölçüde muvaffak olmuş olduklarının takdirini size bırakıp konumuz olan sözcüklerin hem etimolojik hem de Kur'ân'daki yönünü tahlilini yapalım.




Kur'ân'a göre:
Velî, Velâyet ve Evliyâüllah

" ولى Velî" sözcüğü, tüm Dil bilginlerince, " ولاء velâ" kökünden türemiş sıfatı müşebbehe kipinde bir sözcüktür. Mastarı " ولاية velâyet"'dir. Anlamı, "arada bir şey bulunmadan bitişiklik, yan-yana olma ve yaklaşma, yakın olma" demektir. Ki, "arkadaşlık, yer, niyet, zaman, din ve nisbette, yardımda tam bir yakınlık" anlamı verilmektedir.
"Velâyet" sözcüğü, mastar haliyle Kur'ân'da iki yerde geçmektedir.

Enfal suresi âyet 72:

"Kuşkusuz inanan ve hicret edenler, Allah yolunda mallarıyla, canlarıyla savaşanlar ve barındırıp yardım edenler, evet işte bunlar birbirlerine yakın olanlardır. İnanan ve hicret etmeyenlere gelince, hicret edene kadar, onlara YAKINLIK söz konusu değildir. Ve din uğrunda yardım isterlerse, aranızda antlaşma bulunan bir halk zararına olmaksızın, onlara yardım etmeniz gerekir. Ve Allah yaptıklarınızı çok iyi görür."

Kehf suresi âyet 44:

"Orada YAKINLIK ancak Hakk olan Allah'a aittir. Ödüllendirme bakımından en iyi ve kovuşturma yönünden de en iyi olan O'dur."

"ولاية Velâyet" sözcüğü, "ve" harfinin kesresiyle "vilâyet" olarak da okunur. Normalde anlam değişmemesine rağmen zaman içerisinde "vilâyet" sözcüğü, kök anlamından uzaklaşmadan "toplumsal yakınlık" anlamında "emirlik, sultanlık (devlet yakınlığı) anlamında kullanılır olmuştur.
"Velâyet" sözcüğü, öz anlamı ekseninde zaman içerisinde kişilerin ve toplumların birbiriyle ilişkilerinde kavramlaşmıştır. Aile hukukunda, toplumsal hukukta ve milletler arası ilişkilerde kavramsallaşmıştır.
Kavram olarak da, " Reşîd bir şahsın, şahsi ve mali işlerini gözetip yürütme hususunda kasır (eksikli, becerisi, yeteneği olmayan) olan bir şahsın yerini tutmasıdır." demek olmuştur. Böylece Hukuk alanında geniş yer tutan bir kavram olmuştur. Müslüman olmayanlar ile müslümanların birbirleriyle velî olmaları caiz değildir. Velâyette sıra, vâris olmadaki sıraya tabidir. Dinleri farklı olanlar birbirine vâris olamadıkları gibi velî de olamazlar. Meselenin hukuksal yönünün ve teferruatının burada açıklanmasına gerek yoktur. Biz hep Kur'ânî boyutu ön planda tutacağız.


"Velâyet" mastarından müştak/türemiş "velî" sözcüğünün anlamı ise, "yakın olan, yakın duran" demektir.
"Velî" sözcüğü ve bu sözcüğün çoğulu olan "evliyâ" sözcüğü Kur'ân'da hep sözcük anlamında kullanılır. Orijinal İslâm Dininde "Velî ve "Evliyâ" diye bir kavram kesinlikle yoktur. "Velî ve "Evliyâ" kavramları İslâm'ın zuhurundan yüzyıllar sonra yabancı güçlerin ve kültürlerin etkisiyle Müslümanların bünyesine sokulmuştur.
"Velî" sözcüğü Kur'ân'da hem Allah için hem de kullar için kullanılmıştır. "Velî" sözcüğü aynı zamanda Esmâ-i Hüsnâ'dan birisidir.
"Velî" sözcüğü Kur'ân'da " نصير nasîr = yardımcı", " مرشد Mürşid=aydınlatan, yol gösteren", " شفيع şefi'=şefâat eden", " واق vâk=koruyucu", " حميد Hamîd= öven, yücelten" sıfatları ve "karanlıklardan aydınlığa çıkarır, bağışlayıp merhamet eder, zarardan alıkoyup yarara yaklaştırır nitelemeleriyle birlikte yer alır. Bu demektir ki "velîliğin, yakınlığın bu niteliklerle yakın ilişkisi vardır. Bunlar velînin, yakın olanın belirgin nitelikleridir. Bu yakınlıklar nicel bir yakınlık değil nitel bir yakınlıktır. Buna göre "Velî/Yakın Biri" denildiğinde, "yardım eden, yol gösteren, aracılık yapan, aydınlatan ve koruyan birisi" anlaşılmalıdır. Bunu aşağıda sunduğumuz âyetlerden rahatlıkla anlayabiliriz.

Not:

1-Konuya girerken şu hususu da belirtmekte fayda mülahaza ediyoruz. Hepinizin görebileceği gibi meal ve tefsirlerde âyeti celilelerde geçen bütün "mindûnihî ve "mindûnillahi" ifadeleri, "minğayrihi" ve "minğayrillahi" anlamlarında (ondan başka, Allah'tan başka) anlamında tercüme edilmiştir.. "Dûn" sözcüğünün esas anlamı ise "yakın, seviyesi düşük; ast" demektir. Allah'ın astları ise onun yarattığı melek, insan, cin, şeytan ve hayvanattır. Bununla birlikte bu anlam ekseninde "siva ve verâ"/öte, başka anlamlarında da kullanılabilir. Nitekim aşağıda Sebe suresi âyet 41'de bu manada kullanıldığını da göreceksiniz. Ama özellikle konumuzda yer alan âyetlerde esas anlamı olan "berisinden, ötesinden, yanından, astından" (mahlukatından/yarattıklarından) anlamlarında kullanılmıştır; Allah'ın astlarından. Yani demek olur ki, "yakınlık kurulacak, güvenilecek, izinden gidilecek kişi ve kurum Allah gibi mükemmel olmalıdır. (Cenab-ı Hakkın tüm sıfatlarını itibara alınız!) Kesinlikle Allah'ın taşıdığı nitelikleri taşımayan aciz, zavallı ... seviyece, rütbece Allah'tan aşağı (ast) birisi olmamalıdır. (Öylesi de olamayacağına göre, âyetlerde "sadece Allah'la yakınlık kurun, sadece Allah'ın yardım edeceğini, sadece O'nun sizi karanlıklardan aydınlığa çıkaracağını, yol gösterici olanın sadece O'nun olduğunu, sadece O'nun şefâatinin olduğunu ve sadece O'nun koruyucu olduğunu kabullenin, O'nun astlarında böyle nitelikler kabullenmeyin ve onlarla yakınlık kurmayın" denilmektedir.)

Bakara suresi âyet 107:

"Bilmedin mi ki göklerin de yerin de mülk ve saltanatı yalnız Allah'ındır. Sizin için Allah'ın astlarından ne bir Yakın Kişi vardır ne de bir yardımcı. "

Bakara suresi âyet 120:

"Öz milletlerine uymadıkça ne Yahudiler ne de Hıristiyanlar senden asla hoşnut olmazlar. De ki: " Allah'ın kılavuzluğu erdirici kılavuzluğun ta kendisidir." İlimden sana ulaşan nasipten sonra bunların boş ve iğreti arzularına uyarsan, Allah katından ne bir Yakın Kimsen olur ne de bir yardımcın."

Nisa suresi âyet 45:

"Allah sizin düşmanlarınızı daha iyi bilir. Yakın kişi olarak, Allah yeter. Yardımcı olarak da Allah yeter."

Nisa suresi âyet 123:

"İş ne sizin kuruntularınızladır ne de Ehlikitab'ın kuruntularıyla. için Kötülük yapan onunla cezalandırılır. Ve böyle biri, kendisi için Allah'ın astlarından ne bir Yakın Kimse bulacaklardır ne de bir yardımcı."

Nisa suresi âyet 173:

"Bunun ardından da inanıp barışa yönelik işler yapanların ödüllerini tam verecek ve lütfundan onlara fazlalıklar da bağışlayacaktır. Kulluktan çekinip büyüklük taslayanlara gelince, onlara korkunç bir azapla azap edecektir. Böyleleri, kendileri Allah'ın astından ne bir Yakın Kimse bulur ne de bir yardımcı."

En'âm suresi âyet 51:

"Rablerinin huzurunda haşr edileceklerinden korkanları, o vahiy ile uyar ki korunabilsinler. Onların O'nun astlarından ne bir Yakın Kimseleri vardır ne de şefâatçıları."

En'âm suresi âyet 70:

"Dinlerini oyun ve eğlence haline getirmiş, dünya hayatı kendilerini aldatmış olanları bırak da o Kur'ân ile şunu hatırlat: Bir kişi, kendi elinin üretip kazandığına teslim edilirse onun, Allah'ın astlarından ne bir Yakın Kimsesi kalır ne de şefâatçısı. Her türlü fidyeyi verse de ondan kabul edilmez. İşte bunlar, kazandıklarına teslim edilmişlerdir. Nankörlük ettiklerinden ötürü onlar için kaynar sudan bir içki ve korkunç bir azap vardır."

Ra'd suresi âyet 37:

"İşte biz o Kur'ân'ı Arapça bir hüküm kaynağı olarak indirdik. Eğer sana gelen ilimden sonra onların keyiflerine uyarsan, Allah'tan sana bir Yakın Kimse ve bir koruyucu yoktur."

Kehf suresi âyet 17:

"Güneşi görüyorsun: doğduğu vakit mağaralarından sağ tarafa kayar, battığı vakit ise onları sol tarafa doğru makaslayıp geçer. Böylece onlar mağaranın geniş boşluğu içindedirler. Bu, Allah'ın mucizelerindendir. Allah'ın kılavuzluk ettiği doğruyu bulmuştur. Şaşırttığına gelince, sen ona yol gösteren bir Yakın Kimseyi asla bulamazsın."

Kehf suresi âyet 26, Şura suresi âyet 28, 46, En'âm suresi âyet 14, A'raf suresi âyet 196, Yusuf suresi âyet 101'e de bakınız. Biz yazımızın sonuna Ek: 1 olarak da koyduk. Oradan da bakabilirsiniz.


Yine "velâ" kökünden, "velâyet" mastarından türemiş olan " والى Vâlî" sözcüğünün anlamı da " ولىّ Velî" sözcüğünün anlamıyla aynıdır. Allah için de kullanılmıştır.

Ra'd suresi âyet 11:

"Her kişi için, önünde ve arkasında, Allah'ın emriyle onu koruyan izleyiciler vardır. Gerçekte, bir halk, kendindekileri değiştirmedikçe, Allah hiçbir şeyi değiştirmez. Ve Allah, bir halka kötülük dileyince, o zaman, onun geri çevrilmesi söz konusu değildir. Onlar için, O'nun astlarından bir Yakın olan da yoktur. "

Sık kullanılan " مولى Mevlâ" sözcüğü de aynı kökten ve aynı anlamdan gelmektedir. Mevlâ sözcüğü hem Fâil hem de Mef'ûl anlamında kullanılır. Fâil anlamında kullanıldığında "Velî" sıfatı gibi, "yakın olan, yardım eden, koruyan yol gösteren" anlamındadır. Mef'ûl anlamında ise "yardım olunan, yakın olunan, korunan" anlamındadır. İslâm Hukukunda Fâil anlamında köle âzâd eden köle sahibine "mevlâ" dendiği gibi, Mef'ûl anlamıyla köleye de "mevlâ" denilir.
İslâm aleminin bir çok yerinde, saygı için, bazı büyüklere, bilginlere "مولانا mevlânâ = mevlâmız" denilmektedir. Bu pek hoş bir şey değildir. Kur'ânî açıklamalar dikkate alındığında bu sıfatın Allah'tan başkasına kullanılmaması gerektiğini görürüz.






Kur'ân'da "Mevlâ" sözcüğü:



En'am suresi âyet 62:

"Sonra onlar gerçek Mevlâları (yakın olanları-yardım edenleri-koruyanları-yol gösterenleri) olan Allah'a götürülürler. Gözünüzü açın! Hüküm yalnız O'nundur. Ve hesap görenlerin en süratlisi de O'dur."

Hacc suresi âyet 78:

"Allah uğrunda ona yaraşır bir gayretle cihad edin. O sizi seçmiş ve dinde size hiçbir güçlük çıkarmamıştır. Babanız İbrahim'in dinini esas alın. Allah sizi, önceden de şu Kitap'ta da "müslümanlar" diye adlandırdı ki, rasül sizin üzerinizde bir tanık olsun, siz de insanlar üzerine tanıklar olasınız. O halde namazı kılın, zekâtı verin ve Allah'a sarılın. O'dur sizin Mevlâ'nız. Ne güzel Mevlâ'dır (Size yakın olan- yardım eden-yol gösteren- koruyan) O, ne güzel Nasîr'dir O. "

Enfal suresi âyet 40:

"Eğer yüz çevirirlerse bilin ki, Allah sizin Mevlânız'dır. (Size yakın olan- yardım eden-yol gösteren- koruyan) Ne güzel Mevlâ'dır O, ne güzel Nasîr'dir O."



Muhammed suresi âyet 11:

"Bu böyledir, çünkü Allah, iman edenlerin Mevlâ'sıdır (Yakın olanı-yardım edeni- yol göstereni-koruyanıdır). Küfre sapanların Mevlâ'sı (yakın olanı- yardım edeni- yol göstereni-koruyanı) yoktur."

Tahrim suresi âyet 2:

"Allah size, yeminlerinizi çözmeyi farz kılmıştır. Ve Allah sizin Mevlâ'nızdır (Yakın olanınız-yardım edeniniz-yol göstereniniz-koruyanınızdır). Alim'dir O, Hakîm'dir O."

Ayrıca Enfal suresi âyet 39-40, Âl-i Imran suresi âyet 149-150, Enam suresi âyet 62, Tevbe suresi âyet 51, Hacc suresi âyet 13, Duhan suresi âyet 41, Yunus suresi âyet 30, Bakara suresi âyet 286, Tahrim suresi âyet 2 ve 4'e de bakınız.


Meryem suresi âyet 5:

"Ben arkamdan gelecek Mevâlimden (Yakınlarımdan -yardım ettiklerimden - yol gösterdiklerimden - koruduklarımdan) korkuyorum. Karımsa kısır. O halde katından bir velî (yakın olan- yardımcı olan-yol gösteren-koruyan)bağışla!"

Mevlâ sözcüğünün çoğulu " موالى mevâlî" sözcüğüdür. Bu âyette de çoğul olarak yer almıştır. Ve anladığınız gibi de mef'ûl anlamla kullanılmıştır.











Bize en yakın durumda olan Allah'tır.

Yukarıdaki âyetler dikkate alındığında, bu nitelikler ile bize en yakın olan sadece ve sadece Allah'tır.

Bakara suresi âyet 257:

"Allah, iman sahiplerinin Velîsidir/Yakın Kimsesidir; onları karanlıklardan aydınlığa çıkarır. Küfre sapanlara gelince, onların Yakın Kimseleri tâğûttur ki, kendilerini nurdan karanlığa çıkarır. Bunlar cehennem halkıdır. Orada sürekli kalacaklar onlar."


Âl-i Imran suresi âyet 68:

"Şu bir gerçek ki, insanların İbrahim'e en yakın olanları, elbette ona uyanlar, bu peygamber, bir de iman sahipleridir. Allah mü'minlerin velîsidir (yakın olanı-yardım edeni- yol göstereni-koruyanıdır)."
"Nisa suresi âyet 139:

"Öyle kişiler ki onlar, müminleri bırakıp küfre sapanları Yakın Birisi kabul ediyorlar. Onların yanında onur ve yücelik mi arıyorlar? Onur ve yüceliğin tümü Allah'ındır."
Maide suresi âyet 55, 56:

"Sizin velîniz(size Yakın olan) Allah'tır, O'nun rasülüdür bir de rüku eder bir halde namaz kılıp zekâtı vererek iman edenlerdir.
Allah'ı, O'nun rasülünü ve iman edenleri kendine Yakın kabul edenler bilsinler ki, galip gelecek olanlar Allah'ın taraftarlarıdır."

Enam suresi âyet 127:

"Rableri katındaki huzur ve esenlik yurdu onlarındır. İşler oldukları ameller yüzünden, O, onların Velî'si/Yakını oluvermiştir."

Furkan suresi âyet 18:

"Dediler ki: "Tespih ederiz seni, seni bırakıp da senin astlarından Yakınlar kabul etmek bize yaraşmazdı. Ama sen onları ve atalarını öylesine nimetlendirdin ki, Zikir'i unuttular ve helake giden bir topluluk oldular.""

Secde suresi âyet 4:

"Allah'tır ki gökleri, yeri ve ikisi arasındakileri altı günde yaratmış, sonra arş üzerinde egemenlik kurmuştur. O'nun astlarından size ne bir Yakın vardır ne de bir şefâatçi. Hala düşünüp ibret almayacak mısınız?"

Fussılet suresi âyet 30-34:

"Şu bir gerçek ki, "Rabbimiz Allah'tır" deyip sonra hiç şaşmadan yol alanlar üzerine, melekler sürekli iner de şöyle der: "Korkmayın, üzülmeyin. Size vaat edilen cennetle sevinin."
"Biz sizin, dünya hayatında da âhirette de Yakınlarınızız. Cennette sizin için nefislerinizin arzuladığı her şey var. Orada sizin için istediğiniz her şey var.
"Gafûr ve Rahîm Allah'tan bir ikram olarak..."
Allah'a çağırıp/yakarıp barışa yönelik iş yapan ve "ben müslümanlardanım" diyen kimseden daha güzel sözlü kim vardır
Güzellikle çirkinlik/iyilikle kötülük bir olmaz. Kötülüğü en güzel tavırla sav. O zaman görürsün ki, seninle arasında düşmanlık bulunan kimse, sımsıcak bir Yakın oluvermiştir."


Şura suresi âyet 31:

"Siz yeryüzünde aciz bırakıcılar değilsiniz. Sizin, Allah'ın astlarından bir Yakınınız da yoktur, yardımcınız da."

Şura suresi âyet 9:

"Yoksa O'nun astlarından bir takım (evliyâ) Yakın Kimseler mi kabulleniyorlar? Ama Allah, O'dur velî (Yakın olan). O, ölüleri diriltir ve O, her şeye gücü yetendir."

Casiye suresi âyet 19:

"Kuşkun olmasın ki onlar, Allah karşısında sana hiçbir yarar sağlayamazlar. Zalimler birbirlerinin Yakınlarıdırlar, Allah ise Takvaya sarılanların Velîsidir/Yakınıdır."



Allah Rasülü de mü'minlere en yakın olandır

Ahzap suresi âyet 6:

"O peygamber, müminlere kendilerinden daha yakındır. Onun eşleri de müminlerin anneleridir. Anne tarafından akraba olanlar da Allah'ın Kitab'ında birbirlerine diğer müminlerden ve muhacirlerden daha yakındırlar. Ancak yakınlarınız için örfe uygun bir vasiyette bulunmanız müstesnadır. Bu, Kitap'ta satırlara geçirilmiştir."

Bunun aksine inananlar ise ancak ahmaklardır.


Ankebut suresi âyet 41:

"Allah'ın astlarından (mahlukatta.yaratılmışlardan) kendilerine (evliyâ) Yakın Kimseler kabullenenlerin durumu, kendisine bir ev yapan örümceğin durumuna benzer. Evlerin en dayanaksızı, kuşkusuz örümceğin evidir. Keşke bilseler!"

Allah kimlere yakın ve yardımcı değildir?

"Velî" sözcüğünün anlamını açıklarken, yakınlığın nicel bir yakınlık olmadığını nitel bir yakınlık olduğunu vurgulamıştık. Yani bu yakınlığın yardımı, korumayı, yol göstermeyi de içerdiğini bildirmiştik. İşte bu anlamda Allah Cc. Bir takım kimselere yakın değildir. Onlar yaptıkları yanlış tercihler ve kötü ameller nedeniyle bu yakınlığı hak etmemişlerdir. Şimdi bakalım bunlar kimlerdir?

İsra suresi âyet 97:

"Allah kime hidâyet verirse doğru yolu bulan o

Hakkı Yılmaz

www.istekuran.com