Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

          NAMAZIN KAPSADIKLARI (bu 1.mantık)

Namaz, Allah’ı zikretmek (hatırlamak) için yapılan bir ibadettir (20-Taha Suresi 14). Fakat Allah’ı zikretmekten farklı olarak namaz belli vakitlerde farz kılınmıştır, abdestli olarak yerine getirilmelidir ve belli hareketleri de kapsar. Namaz öyle bir ibadettir ki savaş sırasında bile yerine getirilir. 4-Nisa Suresi 102. ayette savaş durumunda bir grubun namaz kıldığını, diğer grubun ise nöbet tuttuğunu görüyoruz. Secde edildikten sonra diğer grup ilk grubun yerini alıp namazını kılmaktadır. Burada savaş tehlikesinin olduğu bir durumda bile namazın secde de dahil olmak üzere (secde kişinin en savunmasız halidir) yerine getirildiğini, fakat nöbetleşe, silahları bırakmadan, düşmana fırsat verilmeden bunun yapıldığını görüyoruz. Eğer savaşta dahi vakitli farz olunan namaz böyle yerine getiriliyorsa, normal zamanında namazın kıyamı, rükusu ve secdesi ile yerine getirilmesinin önemi daha iyi anlaşılır.

Kuran’dan (14-İbrahim Suresi 40) namazın Hz. İbrahim’den beri varolan bir ibadet olduğunu anlıyoruz. Hz. İbrahim’in ibadet evi Kabe’yi ele geçiren, Allah’a ortak koşucu putperestler bile namazı sapkın bir şekilde olsa da uygularlardı (8-Enfal Suresi 35). Kuran evvelki nesillerin de uyguladıkları namaz alışkanlıklarını şehvetlerine uyma sonucu bıraktıklarını söyler (19-Meryem Suresi 59).Yani Peygamberimiz zamanında, namaz “salat” denildiğinde namazın ne olduğu ve hareketleri kişiler tarafından anlaşılırdı. Aynen günümüzde de namaz denilince, namaz kılmayan kişilerin bile namazın hareketlerini, Allah’a yönelmeyi ve ibadet etmeyi anladıkları gibi. Kuran’da hareketli ibadet manasında üç kelime geçer. Bunlar “kıyam(ayakta durma)”, “rüku(eğilme)”, “secde(yüz üstü yere kapanma)”dir. Kuran’da İbrahim Peygamber’in makamının namaz yeri edinilmesi, evin temiz tutulması geçer (2-Bakara Suresi 125). 22-Hac Suresi 26. ayette ise evin kıyam, rüku ve secde edenler için temiz tutulması emredilerek namazın üç hareketinin ne olduğu bir arada gösterilmiş olur.

Namazın en önemli bölümü ve özelliği ise namazda Allah’ın hatırlanmasıdır(zikredilmesidir). Nitekim 20-Taha Suresi 14. ayetten namazın kılınmasındaki gayenin, Allah’ın hatırlanması olduğunu anlarız. Kuran’da, namazda Kuran okunmasına dair bir ifade geçmez. Fakat Kuran bize tanıtılırken, Kuran’ın “zikir” yani hatırlatma olduğu söylenir. Böylece biz namaz kılarken, edeceğimiz duada, Allah’a yakarışta, rehberimizin Kuran olduğunu anlarız. Örneğin Allah’ın bağışlayıcılığı, merhameti, her şeyi yaratması, cenneti, cehennemi, bilgisinin sonsuzluğu hep Kuran’dan öğrenilir. Namazda da merhametli, bağışlayıcı... bir Allah’ın karşısında olduğumuzu bilir, ona göre Allah’ı zikreder(hatırlar), ona göre Allah’a yöneliriz. Yani namazda illa ki Arapça Kuran okumak zorunda değiliz. Çünkü namazda Kuran okuyun diye bir emir bile yokken, Arapça Kuran okumak gerektiği nereden anlaşılacaktır? Fakat namazda Allah’ı zikrederken Kuran’daki bilgileri kullanırız. Örneğin Arapça ”Kul huvallahu ahad” dememize illa ki gerek yoktur. Bunun yerine “De ki Allah birdir” şeklinde tercümesini okuyabiliriz. Veya “De ki” diye seslenişe gerek yoktur diye düşünüp “Allah birdir” diyebiliriz. Veya edeceğimiz duanın akışına göre “Allah’ım sen birsin...” şeklinde dua edersek, zikir olan Kuran’ın rehberliğinde zikir yapmış, yani Allah’ı hatırlamış oluruz. Kuran’ın bize verdiği mesaja, öğrettiği hatırlama şekline göre Allah’a yönelirsek, böylece Kuran’a göre namaz kılmış oluruz. Bu şekilde namaz kılmanın, Arapça bilmeden, Arapça ayetleri ezberden tekrarlayarak kılmaktan daha iyi olduğu kanaatindeyiz. Çünkü kişi ezberlediklerini tekrarladığında çoğunlukla söylediği kelimelerin farkına varmaz. Beyinde kodlu olan sözler otomatik olarak ağızdan çıkar ve çoğu zaman kişi ne söylediğinin farkında değildir. Hele kişi bilmediği bir dildeki metinleri ezberleyip tekrarlıyorsa durum tam bir felaket olur. Arapça bilmeyip, her harekette aynı sözleri tekrarlayarak namaz kılanlara, kıldıkları namazların kaçında, söylediklerinin ne kadarının farkında olduklarını bir sorun, bir araştırın, bu şekilde kılınan namazın sakıncalarını anlayacaksınız. İnsan, yaratılışı gereği ezberden okuduğu sözleri düşünmeden tekrarlayabilir. Her gün, hep aynı ayetler bilinmeyen bir dilde tekrarlanınca, Allah’ı zikretme(hatırlama) yerine bilinçsizce tekrarlar yapılmış olur. Birçok kişinin namaz kılarken akıllarına başka şeyler geldiğini söylediklerine tanık olursunuz. Tabi ki ezber bir namazda akla namazla alakası olmayan çok şey gelebilir. Çünkü beyin ezberde olan bir şeyi söylerken düşünmek zorunda olmadığı için başka şeyler düşünebilir. Allah içkili kişilerin bile namaz kılmalarını istemiş fakat onlara bir şart koşmuştur: “Ne söylediğinizi bilinceye kadar namaza yaklaşmayın” (4-Nisa Suresi 43). Böylece Allah sarhoşların ne söylediklerinden habersiz oldukları için namaz kılmalarını istemediğini bildirmiştir. Peki ayık kafalıyken hem bilmediği bir dilde, hem de ezbere Arapça Kuran okuyup ne dediğini bilmeyenlerin durumunun bu sarhoşlardan farkı nedir? Bunların namazlarında yerine getirmedikleri unsur olan “Ne söylediklerini bilmek”, sarhoşların yerine getirmediği unsurla aynı değil midir?

Kuran’da (2-Bakara Suresi 45) sabırla, namazla Allah’tan yardım dilemek geçer. Peki ana dilinde namaz kılmayan kişi kendi özel derdiyle ilgili özel duygularını nasıl dile getirip de Allah’tan yardım dileyecektir. Ana dilde ibadete karşı çıkanlar, bu ayetin hükmünün yerine gelmesini engellemiş olmuyorlar mı? Kişiler sayılara, törenlere, açılara, teferruatlara boğulmuştur. Fakat Allah’ın en çok istediği unsur uygulanmamaktadır. Allah namazın gayesinin kendisinin hatırlanması olduğunu söyler. Mezheplerin anlattığı namaz şekliyle ayaktayken ellerin bilekten tutulması, rükuda sırtın açısı, secdede önce alnın, sonra burnun yere konuşu, oturuşta bir ayağın dik, diğerinin yatık oluşu gibi Kuran’da olmayan nice teferruatlar harŞyen yerine getirilir. Ama Allah’ın hatırlanması; bu Arapçaperestlik, ezbercilik, teferruatçılık yüzünden gölgelenir, engellenir. Eğer “Hayır böyle bir şey yok” diyorsanız, etrafta bahsettiğimiz şekilde namaz kılan birçok kişiyi sorgulayıp söylediklerimizin doğruluğunu tartın. Bu satırları yazanların bir çoğu da daha evvel mezheplerin anlattığı şekilde dini öğrenmeye başladıkları, o şekilde namaz kıldıkları için kılınan namazın nasıl olduğundan haberdardırlar. Düzgün kılınan namazla:

1-Allah hatırlanmakta, kişi ne söylediğinin farkında olmaktadır (20-Taha Suresi 14).

2-Namazda huşu olmaktadır. Huşu kelimesine kalpsel ürperti, derin saygı manaları verilmektedir (23-Müminun Suresi 2).

3-Namaz kişiyi çirkin davranışlardan ve Şillerden alıkoymaktadır (29-Ankebut Suresi 45).

Düzgün kılınmayan bir namaz birçok kişi tarafından iyi bir niyetle yapılmış olabilir. Fakat sonuç yine de papağanvari bir tekrarlama ve sarhoşvari bir şekilde ne söylediğini bilmeden bir namaz olmaktadır. Bu yüzden kişinin ana dilinde ne söylediğini bilerek ibadet etmesi, papağanlıktan ve sarhoşvarilikten kurtulup, Allah’ın muradını yerine getirmesi için çok önemlidir. Ana dilde ibadet kişinin söylediğinin farkında olması demektir. Bu ise gerçek manada hatırlamanın(zikir) oluşması için zaruridir. Ana dilde ibadet, bir ruhsat, bir kolaylık olarak görülmemelidir. Ana dilde ibadet, kişinin yaratıcısı ile gerekli olan bağı kurması için olmazsa olmaz şarttır. Siz kitlelerin hepsinin ana dili gibi Arapça öğrenemeyeceği veya İslam’ın Arap ırkının dini olmadığı kanaatindeyseniz, bu fikri kabullenmekte zorlanmayacaksınız demektir.

Ayrıca Cin Suresi 18. ayete göre namaz kılınan yerlerde Allah dışında kimseye yakarılmamalıdır. Peygamberlerden, evliyalardan, ölmüşlerden yardım istemek Müslümana yakışmaz. Müslüman bir tek Allah’a yalvarır, gücün bir tek Allah’ta olduğunu bilir.

                                                                 - Uydurulan Din ve Kuran'daki Din -

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

ALLAH'ın selamı rahmeti ve bereketi hepinizin üzerine olsun:

Kardeşim Bülent sıkıntını çok iyi anlıyorum.Çünkü aynılarını bende yaşadım.Fakat çözümüde kendi kanatimce şudur.

  Şimdi kuranda iki kez secde edin demiyor.Sen ister bir kez ister on kez secde et.Çünkü on kere secde edemezsin de demiyor.Ellerinizi bağlayın yada bağlamayında demiyor.Kuran küpe takın demiyor. Takamazsında demiyor.Sünnet ettirin veya ettirmeyin de demiyor.Benim kabul etmediğim illa iki kere secde edilmesi,sünnet ettirilmesi ne bileyim illa şöyle böyle yapılması diye diretilmesi.Ben günde üç kere iki rekatlık salat-ı ikame(bedensel namaz)kılıyorum.İki rekatıda onlar istedi diye değil ben kurandan öyle anladığım için kılıyorum.Ama belki bugün beş rekat kılıcam.Belkide sekiz vakit kılıcam.Çünkü kılamazsında yok.Senin takıldığın resul böyle yaptı diyenler.Ama unutmaki onu diyenler onu görenler değil.Onlar duyduklarını yapanlar.Sense okuduğunu yap.Anladığını yap.

  Anlatımda kusur ve hatalarım vardır iyi bir yazar değilim.Benim fikrim ve uygulamalarım kurandan anladığımladır.Kimseye günde üç vakit iki rekatlı ister türkçe ister arapça diye dayatmam.Sen doğru yaptığına inanıyorsan doğrudur.Yani kalplerin özünü bilen yaratanımız bizim onun istediğini yaptığımızı veya yapamadığımızı(haşa)bilmezmiki sen tereddüte düşüyosun.Ben kıldığım vakitli namazların hepsinde feyzle aşkla mı kılıyorum.Keşke ama nerde bizde o haniflik(kendi adıma söylüyorum).

   Sen doğru ve güzel bir yoldasın fakat sünneti veya hadisleri inkar etme sadece yapma.Ben öyle yapıyorum.Çünkü bana göre bir bardak suya bir damla idrarda karışsa bin damlada karışsa o su içilmez.Sünnet veya hadislere yalan dolan karışmışsa uygulamam daha iyi.Bizim niyetimiz asi olmak karşı gelmek değilki yalana şirke bulaşmamak.    

   Niyetlerin ne olduğunu en iyi bilen ALLAH'a sığınıp yolumuza devam kardeşim.HOŞÇAKAL HOŞ KAL

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

(Bu 2. Mantık)

4- Namazda nasıl durulacağı konusunda, Kur’an’dan mealen:

- Namazları ve orta namazı koruyun, gönülden bağlılık ve saygı ile Allah’ın huzûruna ayakta (divan) durun. 2/238

- Sabredenleri, doğru olanları, huzûrunda gönülden boyun büküp divan duranları, Allah için (mallarını) harcayanları ve seherlerde istiğfar edenleri (Allah’tan bağışlanmalarını dileyenleri Allah, görmektedir). 3/17

- “Ey Meryem, Rabb’ine divan dur, secde et ve rükû edenlerle birlikte rükû et. 3/43

Görüldüğü gibi, Namaz da duruş şekli, Allah’ın huzurunda olmanın gereği olarak, yüksek bir saygı içeren divan durma başka bir ifadeyle ihtirâm duruşu olayıdır.

5- Kıyam ile ilgili olarak, Kur’an’dan mealen:

- Melekler ona (Zekeriya’ya) nida ettiler ve o ayakta (kaim) olup mihrapta salât (namaz) kılıyordu, dediler ki: “Allah sana, Allah’tan bir kelimeyi doğrulayıcı, efendi, nefsine hâkim ve iyilerden bir peygamber olacak Yahyâ’ı müjdeler.” 3/39

- Bir zamanlar İbrâhim’e Beyt (Kâbe’n)in yerini açıklamış (ve ona emretmiş)tik: “Bana hiçbir şeyi ortak koşma ve tavaf edenler, ayakta (kaimin) duranlar, rükû’ ve secde edenler için evimi temizle.” 22/26

- Onlar ki, gecelerini Rablerine secde ederek ve kıyâm ederek (kıyâmen) geçirirler.” 25/64
 
- Namazları ve orta namazı koruyun, gönülden bağlılık ve saygı ile Allah’ın huzûruna ayakta (divan) durun (kûmu) 2/238

Kıyâm kavramı, kelime olarak “ayaklar üzerinde durmak, dikilmek, doğrulmak” gibi manalara gelir. Bu kavram, namazla ilgili olunca, Allah’a saygı da ve tazimde bulunmak amacıyla namazda ayakta durmak ; namaz için ayağa kalkmak demektir.

6- Rükû ile ilgili olarak, Kur’an’dan mealen:

- Ey iman edenler rükû’ edin secde edin, Rabb’inize ibadet edin, hayır işleyin ki kurtuluşa eresiniz. 22/77

- “Ey Meryem, Rabb’ine divan dur, secde et ve rükû edenlerle beraber rükû et .” 3/43

Rükû, başı ve beli eğerek bükülmek demektir. Namazda, Allah’ın azameti ve büyüklüğü karşısında, kulun kendi küçüklüğünü ve güçsüzlüğünü itiraf için, namazda sırtı yere paralel oluncaya kadar boynunu öne doğru eğmesidir.

7- Secde ile ilgili olarak, Kur’an’dan mealen:

- Haydi Allah’a secde edin ve O’na ibadet edin. 53/62

- Biz Beyt’i (Kâbe’yi) insanlara toplantı ve güven yeri yaptık. Siz de İbrahim’in makamından bir namaz yeri edinin (orada namaz kılın). İbrâhim ve İsmâil’e: “Tavaf edenler, ibadete kapananlar, rükû ve secde edenler için Ev’imi temizleyin!” diye emretmiştik. 2/125

8- Ku’ûd (oturma) ile ilgili olarak, Kur’an’dan mealen:

- (Savaş Halindeyken, korku namazından sonra) Namazı bitirdiğiniz zaman ayakta, oturarak ve yanlarınız üzerine (uzanarak) Allah’ı anın; güvene kavuştunuz mu namazı (tam) kılın. Çünkü namaz, müminlere vakti belli olarak farz kılınmıştır. 4/103

- Onlar ayakta, oturarak ve yanları üzerine yatarken Allah’ı anarlar, göklerin ve yerin yaratılışı üzerinde düşünürler: “Rabb’imiz (derler), bunu boş yere yaratmadın. Sen yücesin, bizi ateş azabından koru!” 3/191
 
Görüldüğü gibi, Namazla ilgili olarak Ku’ûd yani oturma, namaz bittikten sonra yapılan bir harekettir. Namaz kılarken, namaz kılmanın içeriğinde oturma yoktur, oturulması halinde namaz bitmiş veya ara verilmiş demektir. Her oturuştan sonra tekrar namaza başlandığında bu yeniden başlama demektir, oturmadan önce kılınan namazdan ayrı bir başlamadır. Oturmayla namazdan çıkılmış demektir, fakat istenirse ayrı ayrı bölümler halinde tekrar namaz kılınabilir.

                                                       - Kütübü Sitte'nin Eleştirisi ve Kuran'a Arzı -

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

                                                                           - Yaşar Nuri Öztürk - yeni boyut sitesi - soru cevap bölümü - 

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Bakara; 238:               Namazları ve vüsta namazı koruyun. Tam bir saygıyla Allah’ın huzurunda kıyam edin.

Bu ayette geçen “ الصّلوة الوسطى- es salat ül vüsta (vüsta namaz)” ifadesi, Müslümanlar arasında çok tartışılmasına rağmen bugüne kadar net bir şekilde açıklığa kavuşturulamamış bir ifadedir. Bu ifadenin “orta namaz” olarak anlaşılmasında tam bir mutabakat olmasına karşılık, “orta namaz” ile hangi namazın kastedilmiş olduğu hususunda kırk civarında nakil ve on dokuz tane farklı görüş ortaya çıkmıştır. Fıkıh ve tefsir (!) kitaplarında da “iyice anlaşılamamış bir mesele” olarak bırakıldığı görülen “الصّلوة الوسطى  es salat ül vüsta”; kimine göre sabah namazı, kimine göre öğle namazı, kimine göre de ikindi namazıdır. Sonuç olarak “vüsta namaz” konusunda, ne klâsik anlayışla, ne de sorgulayıcı zihniyetin mantıkî yaklaşımlarıyla, herkesin kabul edebileceği bir sonuca ve dolayısıyla gerçeğe ulaşılamamıştır.

 Bu genel görünüme uygun olarak uzun yıllar biz de, derin bir çalışma yapmadığımız bu konuda, mevcut farklı görüşlerden en sağlamını doğru olarak kabul etmek durumunda kalmıştık. Ancak, Rabbimizin izniyle gerek Kur’an, gerekse dil yönünden yaptığımız çalışmalar, meseleyi daha iyi anlamamıza sebep oldu ve vardığımız sonucu burada herkesle paylaşıyoruz.

Hemen belirtmek gerekir ki biz, peygamberimizin ve ilk Müslümanların “vüsta namaz”ın ne olduğunu gayet iyi bildikleri kanaatini taşımaktayız. Çünkü “vüsta namaz” hakkında peygamberimizin ve sahabenin hayatta oldukları dönemde ne peygamberimize bir soru yöneltilmiş, ne de bir tartışma meydana gelmiştir.

Konunun tahliline başlarken, öncelikle ayetlerdeki ifadelerle ilgili olarak iki hususun göz önüne alınması gerekmektedir: 

1) Ayetteki “الصّلوة الوسطى - es-salat-ü l-vüsta (vüsta namaz)” tamlaması, bir sıfat tamlaması olarak kullanılmış olup muarref / belirtilidir. Bir başka ifade ile sıfat ve mevsuf, lam-ı tarifli olup nekre / belgisiz değildir. Yani, muarref bir ifade olan “vüsta namaz” özel isim konumundadır ve herkesin bildiği bir namaz durumundadır.

2) Ayetin “Namazları ve vüsta namazı koruyun” ifadesi, “vüsta namaz”ın bildiğimiz farz namazlardan ayrı, başka bir namaz olduğunu göstermektedir. Zira bu ifadede iki mef’ul (tümleç; belirtili nesne)  vardır (“Namazları” ve  “vüsta namazı”  koruyun”) ve bu cümleden de kesin olarak anlaşılmaktadır ki “vüsta namaz”, diğer farz namazlardan (üç vakitten) başka bir namazdır. Bu yüzden, “vüsta namaz”ı, günlük farz namazlardan biri olarak kabul etmek büyük bir hata olur.

“vüsta Namaz” nedir? 

Bir konuyu doğru anlamak için gerekli olan ilk şart kuşkusuz ki, konuşulan dili iyi bilmektir. Dolayısıyla bu konuda da meseleyi çözmek için yapılacak ilk iş; “الوسطى - el vüsta” sözcüğünün Arap dilindeki doğru anlamını bulmak olmalıdır. Ancak, sözcüğün doğru anlamını bulmak, bu konuda meseleyi çözmek için yetmemekte, ayrıca Rabbimizin de mesajında sözcüğü bu anlamda kullandığını Kur’an ile teyit etmek lâzım gelmektedir.

“الوسطى - el Vüsta” sözcüğü, “ وسط- vst” sözcüğünden türediği için, tahlile “ وسط- vst” sözcüğünden başlamak gerekmektedir. Arap dilinin tartışmasız en muteber iki kaynağı olan Lisan ül Arab ve Tac ül Arus bu konuda aşağıdaki açıklamaları vermiştir:

İşte bu nedenle  “ وسط- vest” sözcüğü; “hayırlı, yararlı, üstün” anlamına genelleşmiştir.  Araplar, “O, kavminin evsatındadır” dediklerinde “O, kavminin hayırlı, yararlı, şerefli olanıdır” demek isterler. Veya “şu vesît kişiye bir bakın” dediklerinde “Şu hayırlı, şerefli kişiye bir bakın” demek isterler.

Ve Rabbimizin Bakara 143’deki “Ve işte böylece sizi ‘vesat’ bir ümmet kıldık” ifadesi; “ Ve işte böyle sizi hayırlı, yararlı ve şerefli bir ümmet kıldık” demektir.

Bakara; 238’te yer alan “Es salatül vüsta” ile ilgili 40 civarında rivayet olup bunlar on dokuz farklı görüşü içermektedir. Bunlardan en kuvvetli görüş,“salatı vüsta’nın ikindi namazı, sabah namazı ve Cuma namazı olduğu” görüşleridir.

Bu açıklamalardan anlaşıldığına göre “orta” demek olan “vesat” sözcüğü, Araplar arasında; “hayırlı, yararlı” anlamında kullanılmaktadır. O hâlde, “وسط - vst” sözcüğünün ism-i tafdili ve müennes (dişil) kalıbı olan “الوسطى - el vüsta” ile müzekker (eril) kalıbı olan “evsat” sözcükleri de; “en hayırlı, en yararlı” anlamına gelmektedir (aynı, ekber ve kübra; hasen ve hüsna sözcüklerinde olduğu gibi).

“الوسطى - el Vüsta” sözcüğün türevleri, ikisi müzekker (Kalem; 28 ve Maide; 89) olmak üzere Kur’an’da beş yerde geçmektedir.

Kalem; 28:                  “  اوسطهم- Evsatühüm (EN HAYIRLI, ŞEREFLİ OLANLARI): “Ben size ‘Tesbih etmiyor musunuz!’ dememiş miydim?” dedi.

Maide; 89:                 Allah sizi, yeminlerinizdeki lağv ile (kasıtsız olarak yaptığınız yeminlerinizden) sorumlu tutmaz. Fakat yeminleri düğümlediğiniz şeylerle (kasıtlı yaptığınız yeminlerinizden) sizi sorumlu tutar; onun keffareti, ehlinize yedirdiğinizin “ من اوسط     ما- evsatından (EN HAYIRLISINDAN; EN İYİSİNDEN)” on miskini yedirmek veya giydirmektir. Veyahut da bir köleyi özgürleştirmektir. Verecek bir şey bulamayan kimse için de üç gün oruç tutmaktır. Bu, bozduğunuz zaman yeminlerinizin keffaretidir. Ve yeminlerinizi koruyun. İşte Allah ayetlerini sizin için böyle açığa kor ki, belki şükredesiniz (karşılığını ödersiniz).

Adiyat; 5:                    Sonra bir topluluğun   فوسطن- orta yerine (EN DEĞERLİ, EN HAYIRLI YERİNE) kadar dalanlara… 

Sözcüğün Kur’an’da 4. geçişi (Bakara; 143), yukarıda Lisan ül Arab ve Tac ül Arus açıklamalarında yer almış ve 5. geçişi de yazımızın başında verilmiştir (Bakara; 238).

Konumuzu teşkil eden Bakara suresinin 238. ayetindeki “ الوسطى- el vüsta” sözcüğü, “ الصلوة- es salat” sözcüğü ile birleşerek “الصّلوة الوسطى - es salat ül vüsta” şeklinde bir tamlama oluşturmuş olduğundan, ayetin yazımızın başındaki çevirisinde “vüsta namazı” olarak bıraktığımız bu tamlama; “en yararlı, en hayırlı namaz” anlamına gelmektedir.

Kur’an, “en yararlı, en hayırlı namaz”ı bildirmiştir:

Kur’an’da belirgin olarak zikredilmiş bir ifadenin ne anlama geldiğinin bilinemiyor olması, hem Kur’an’a yönelik bir kusurdur, hem de müminlere yönelik bir eksikliktir. Elbette, mübin ve mufassal olan Kur’an, bu durumun sebebi değildir ve bundan münezzeh tutulmalıdır. Bizim kanaatimize göre peygamberimizin ve sahabenin hayatta oldukları dönemde ne olduğu kesinlikle biliniyor olan bu ifade, Müslüman olan ilk kuşaklardan sonra rivayetlerle oluşan kaosta maalesef bilinemez hâle gelmiştir.

Kur’an iyi tahlil edildiğinde ise, bizim bu kanaatimizde haklı olduğumuz ortaya çıkmaktadır. Çünkü Rabbimiz, en hayırlı namazın hangi namaz olduğunu Kur’an’da açıklamış ve belirginleştirmiştir:

Cuma; 9:                     Ey iman etmiş kişiler! Toplantı günü salat için seslenildiği zaman, Allah’ın anılmasına hemen koşun, alışverişi bırakın. Eğer bilirseniz işte bu,   خير لكمsizin için EN (DAHA) HAYIRLIDIR.
 

Bu ayetle Rabbimiz bize bildirmektedir ki, Bakara suresinin 238. ayetinde “الصّلوة الوسطى - es salat ül vüsta (en hayırlı salat)” olarak tanıtılan salat; “Toplantı Günü” yapılan salattır.

İşte, “es salat ül vüsta” ifadesinin Arapça’sı ve Kur’an’cası budur.

Kur’an’da bulunan bu delilden sonra artık “vüsta namaz”ın hangi namaz olduğuna dair bir başka delil ve rivayet aramak beyhudedir!

Not:Bu noktada yeni bir sorun ortaya çıkmakta ve “الصّلوة الوسطى - es salat ül vüsta” ifadesi, nüzul sırasına göre 110. sure olan Cuma suresinde belirginleştirilmiş ve 87. sure olan Bakara suresinde belirgin olarak yer almış olmaktadır. Normalde, ne olduğu bilinmeyen bir ifadenin önce belirginleştirilmesi ve daha sonra belirgin şekliyle kullanılması lâzım geldiğine göre, Cuma suresinin son necmi (9-11. ayetler), Bakara suresinin 238 ve 239. ayetlerinden evvel inmiş olmalıdır. Zaten her iki suredeki konumuz olan ayetler, kendilerinden evvelki ayetlerden bağımsız birer necmdirler. Yani, konu itibariyle, kendilerinden önceki ayetlere ilgileri bulunmamaktadır. Elimizdeki mushaf tertibinin birçok yerinde olduğu gibi burada da, necme göre mushaf tertibi, Kur’an’ı mushaflaştıran sahabe tarafından ihmal edilmiştir. (Bu durumun onlarca örneği “İşte Kur’an!” adlı çalışmamızda ortaya konmuştur.)

 El ısmetü lillahi vahdeh
(Kusursuzluk sadece Allah’a özgüdür)
Hakkı Yılmaz

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

(Bu da 5. Mantık)

Öncelikle şunu belirtmeliyim ki: Kur'ana göre namazı anlatırken, Kur'anı yeni tanıyan ve bu yolda gitmeye çalışanların anlayabilmeleri için sade/anlaşılır/basit anlatmaya çalıştım ve uygulamaya yönelik çok soru geldiği için ayrıca örnek namaz tarifi yaptım. Hem de bu konuda orta düzeyde araştırma yapan kardeşlerimiz için orijinal ayetlerle örnek vermeye çalıştım. Kısaca her düzeyden inananlara hitap etmeye çalıştım. Elbette kusurlarımız olabilir. Varsa kusurlarımız Allah'tan şimdiden af dileriz. Amacımız; hikayelerden müteşekkil, Allah'ın kitabında anlatmadığı din ve uygulamalardan sıyrılmak ve onun eksiksiz, tam ve anlaşılması kolay dediği Kitap'tan GERÇEK Dini ve uygulamalarını izhar edip yaymaktır..

Halkımızın "alim" olarak bildiği ilahiyat profesörlerini, Allah'ın kolay-anlaşılır ve EKSIKSIZ/TAM dediği Kitabındaki ISLAMı ve uygulamalarını anlatmaya davet ediyoruz. Onlar istemese dahi taşıdıkları etiket nedeniyle Allah katında bu halka karşı sorumlu olduklarını hatırlatmak zorundayım. Kur'andaki ISLAM bilinmesine rağmen, gelenekten gelen bir kısmı tutarlı da olsa büyük kısmı Kur'ana ve Efendimize hakaret ve onları 2. plana atan uydurmalardan kopamayan, Söze Kur'anla başlarken dahi, islamın 2. kaynağı sanılan bu uydurmaları dönüp dolaşıp zorlama yorum ve tevil ile Kur'anla örtüştürme gayretlerini hayretle izliyoruz. Bu "alim"lerimizin vebal altında olduklarını bir kez daha hatırlattıktan sonra konumuza dönüyoruz.    

  Kur'an-ı Hakim'de vakte binaen  üç değişik namaz/salat ismi geçmektedir. Bunları sıralayacak olur isek: Salat-el Fecr-SABAH NAMAZI, Salat-el Vusta- ORTA NAMAZ. ve Salat-el İşa-AKŞAM NAMAZIdır. 

Genel anlamıyla baktığımızda, Salat(sala) kelimesi; hem dua hem namaz hem de destek anlamlarını içerir. Fakat Yüce Allah,  vakte bağlı farz namazlarından bahsederken dua ile ayrımı bilinsin diye, "sala" kelimesini "ikame" fiiliyle birlikte kullanır. Yani Türkçe anlamıyla "salayı ikame etmek" anlamına gelir. Sadece "sala", yani dua için, ikame/yerine getirme fiiline gerek yoktur. Yani hiç bir fiil/hareket gerçekleştirmeden kalben de Allah'a dua edebiliriz. Ama salayı ikame etmek deyince bunun fiili bir hareket olduğu anlaşılır. Bu yüzden ben şahsen, salayı ikameyi,  Allah'a beden dili ile dua etmek olarak nitelendiriyorum. Rüku ile O'na boyun eğmek, secde ile O'nu Yücelterek tenzih ettiğimizi beden dili ile tasdik etmektir. Bu benim şahsi tanımlamamdır katılan olur katılmayan olur bu önemli değil. Şimdi demek ki: Kur'an-ı Hakimde sala kelimesi ikame ile birlikte kullanıldığında biz bunun bizlere belirli vakitlerde yapmamız gereken NAMAZ olduğunu anlıyoruz. Şimdi salayı ikame geçen ayetlerden bir kaç örnek verelim:

2/3 Onlar ki gayba inanırlar. Namazı kılarlar (salayı ikame ederler) ve kendilerine rızk olarak verdiğimiz şeylerden de infak ederler.

2/43 Ve namazı kılınız (salayı ikame edin), zekâtı da veriniz ve rüku' edenler ile beraber rüku' ediniz.

2/110 Namazı kılın (Salayı ikame edin), zekâtı verin, kendi hesabınıza önceden gönderdiğiniz her iyiliği Allah katında bulursunuz. Hiç şüphesiz Allah yaptıklarınızı görür.

5/55 Sizin velîniz ancak Allah'tır. Ve O'nun Resulüdür ve imân edenlerdir. O imân edenler ki, namazı kılarlar (salayı ikame ederler) ve zekâtı verirler ve onlar rükua varanlardır.

6/72 Ve namaz kılın (Salayı ikama edin), ve O'ndan ittika ediniz/korkunuz, ve O, ki, huzurunda haşrolunacağınız O'dur.

21/73 Onları, emrimiz uyarınca doğru yolu gösteren önderler yaptık ve kendilerine hayırlı işler yapmayı, namaz kılmayı, zekât vermeyi vahyettik. Onlar, daima bize ibadet eden kimselerdi.

 Kur'anda diğer elçiler için salat-ı ikame tabiri bulunmaz. Sadece SECDE kelimesi geçer. Salat-ı ikame İbrahim (AS) ile anılmaya başlar. Rabb'imiz namazı Hz. İbrahim'e öğretmiş ve bu namaz kılma uygulaması nesiller boyu tevatüren gelmiştir. Yani bu uygulama zaten devam ede geldiğinden Kur'an sil baştan/sıfırdan namaz tarifi yapmamıştır. Bu bağlamda şu ayetlere bakacak olur isek:

3/43 Ey Meryem! Rabbine ibadet et; secde et ve rüku edenlerle birlikte rüku et.

9/112 Tevbe edenler, ibadet edenler, hamd edenler, (İslam uğrunda) seyahat edenler, rükû edenler, secde edenler, iyiliği emredenler, kötülükten sakındıranlar ve Allah'ın koyduğu sınırları gözetenlerdir. Mü'minleri müjdele!

22/77 Ey iman edenler; rüku edin, secde edin, Rabb'inize kulluk edin ve hayırlı fiiller işleyin ki kurtuluşa eresiniz.

25/64 Ve onlar ki Rableri için secde edenler ve kıyamda bulunanlar olarak gecelerler

48/29 Muhammed Allah'ın elçisidir. Onun beraberinde bulunanlar, inkarcılara karşı sert, birbirlerine merhametlidirler. Onları rükua varırken, secde ederken, Allah'tan lütuf ve hoşnutluk dilerken görürsün. Onlar, yüzlerindeki secde izi ile tanınırlar. İşte bu, onların Tevrat'ta anlatılan vasıflarıdır. İncil'de de şöyle vasıflandırılmışlardı: Filizini çıkarmış, onu kuvvetlendirmiş, kalınlaşmış, gövdesi üzerine dikilmiş, ekincilerin hoşuna giden ekin gibidirler. Allah böylece bunları çoğaltıp kuvvetlendirmekle inkarcıları öfkelendirir. Allah, inanıp yararlı işler işleyenlere, bağışlama ve büyük ecir vaat etmiştir.

"Rüku edenler birlikte rüku, secde edenler birlikte secde ediniz!" Demek ki süregelen bir uyguluma var ki böyle deniyor. Ve böyle yapmaya devam edin diyor Allah. Şayet bilinmemiş/tamamen unutulmuş uygulama olsa idi, bunun öce ayrıntılı tanımı yapılırdı. Lakin gerek görülmemiş. Ama Allah bu konuda olmazsa olmaz kuralları vermiş. Nedir bu kurallar:

1- Kıyam - Rüku - Secde

2- Kur'andan ayet/ler okumak.

Demek namazdaki diğer ince ayrıntılarda gelenek olan değişen/yanlış olan bir şey yoktu. Yalnız 2. maddeye dikkat ederseniz: Namaz içinde mutlaka Kur'andan ayetler okunacak. Risalet öncesi ortada henüz Kur'an yok!!! mevcut olanlar ise Muharref!!! Bilenenler ise Allah'ın ismi, Sıfatlarından bir kısmı, ve Tekbir.....vs gibi. Bu sebepten İbrahim (AS)dan geleneksel babadan oğula görsel/uygulama olarak devam eden salat-ı iqame uygulamasında "Rüku&secde edenlerle birlikte.....ediniz" diyerek devamını emretmiş ek olarak artık Kur'an indiğinden dolayı, salat-ı iqame içinde SADECE KUR'AN AYETLERI OKUNMASIna dikkat çekilmiştir.

Ehli Sünnetçiler veya sünneti/hadisi din sayan çoğunluğa şu ayetleri okuduğumuzda:

17/41 Biz, and olsun ki öğüt almaları için bu Kuran'da bunları türlü türlü açıkladık. Fakat bu açıklamalar ancak onların nefretini artırmıştır.

17/89 And olsun ki, biz Kuran'da insanlara türlü türlü misal gösterip açıkladık. Öyleyken insanların çoğu nankör olmakta direndiler.

18/54 And olsun ki, Biz bu Kuran'da insanlara türlü türlü misali gösterip açıkladık. İnsanın en çok yaptığı iş tartışmadır.

54/22 And olsun ki, Kuran'ı öğüt olsun diye kolaylaştırdık; öğüt alan yok mudur?

39/27Yemin ederim ki bu Kur'anda insanlar için her türlüsünden temsil getirdik, gerek ki iyi düşünsünler

54/17 And olsun ki Kuran'ı, öğüt olsun diye kolaylaştırdık; öğüt alan yok mudur?

21/10 Andolsun ki, size öyle bir kitap indirdik ki. bütün şanınız ondadır; hala akıllanmayacak mısınız?

17/41 Biz, and olsun ki öğüt almaları için bu Kuran'da bunları türlü türlü açıkladık. Fakat bu açıklamalar ancak onların nefretini artırmıştır.

39/23 Allah, ayetleri birbirine benzeyen ve yer yer tekrar eden Kitab'ı, sözlerin en güzeli olarak indirmiştir. Rabb'lerinden korkanların bu Kitap'dan derileri ürperir; sonra hem derileri hem de kalpleri Allah'ın zikriyle yumuşar. İşte bu Kitap, Allah'ın doğruluk rehberidir; O'nunla dilediğini doğru yola iletir. Allah kimi de saptırırsa, onu doğru yola eriştirecek kimse bulunmaz.

....Evet bu ayetleri onlara okuduğumuzda "Amenna" dedikleri halde, Amerika'da, Almanya'da, Hollanda'da yaşayan Müslümanlarımızdan tutunda tâ Türkiye'de yaşayanlara kadar, anlaşmışçasına hep aynı soruyu sorarlar:

"İyi diyonda kardeşim, hani Kur'anda Namazı nasıl kılacağımız yazıyor mu?"

"Kur'anda Hac uygulaması anlatılıyor mu?" "..........................vs."

Tabi bu soruların altındaki mantık şudur: Kur'anda her şey yok, hadisler olmazsa Kur'an tek başına asla yeterli değil" Hani yukarıdaki ayetlerde Allah : "Biz bu kitapta hiç bir şeyi eksik bırakmadık" derken "Amenna" diyordunuz. Ardından bu kıvırma niçin? Tabi hadislerdeki Namaz tasvirini bekledikleri için bunu Kur'anda asla bulamayacaklar. Çünkü Kur'an gerçekten Aktif olan/Çalışan Akla hitap eder. Bir de Gönülleri/Vicdanları Temiz olanlara. Neyse bu iddia sahiplerine "bana öyle bir hadis getir ki; namazın nasıl kılındığını başından sonuna kadar anlatmış olsun" Fakat, böyle bir hadis getiremediler, getiremezler de. Çünkü bu ehli sünnetçilerin kendileri de biliyor ki; hiç biri namaz kılmayı hadislere bakarak öğrenmediler. Namazı Kılanlardan (anne-baba-hoca-imam/atalar) öğrendiler. Ya da ilmihalden öğrenildi ki; ilmihalde anlatılan da yine gelenekten gelen uygulamalardan müteşkkil tasvirdir.

Bizler de diyoruz ki; kardeşler! işte aynen böyle bu uygulama İbrahim (AS)'dan bu yana uygulamalı olarak bizlere kadar gelmiştir. Fark sadece şudur: Son Elçi Hz. Muhammed (SAV)'e elçilik verilmeden önce az sayıdaki hanifler bu namaz uygulamasını devam ettiriyordu. Bu yüzden Kur'anda: "Rüku edenlerle rüku, secde edenlerle birlikte secde edin" diyor yani bu uygulamayı devam ettirin ama artık Kur'an indiğinden dolayı, namazda "KUR'ANDAN (AYET/LER) OKUYUN" diyor Yüce Allah. Ve hem de "Kolayınıza Geleni" Yani işi en baştan özetleyecek olur isek:

İbrahim (AS) dan bize kadar gelen ve BILINEN bu uygulamayı, zaten bilinip uygulandığından, sil baştan bir tarifi ön görmemiş Yüce Allah......Devam edin diyor ve bizlere bu uygulamanın olmazsa olmazlarını veriyor. =>Kıyam-Rüku-Secde,  =>Namazda SADECE KUR'ANDAN OKUMAK...Bir de Namaz vakitleri ve sayısı konusu var. Allah'ın zikrettiği namazlar ki yukarıda bahsettik. Namaz vakitlerini anlatan ayetlerin tamamını toplayıp baktığınızda göreceksiniz ki; 3 vakit anlatılmaktadır (Ayrıntı için TIKLA) üçün ortası ikidir, yani salat-ı vusta/orta namaz ki halkımızca bilinen adıyla buna  buna öğle namazı da diyebiliriz. Allah sadece Kur'andan dediğine göre; demek ki, subhaneke, ettehiyatu, Allahumme salli-barik.....vs gibi DUALAR okunmayacak. Bunların içeriği kötü olduğundan mı? Elbette hayır. Amma Rabb'imiz; Kur'andan diyorsa, uzatmaya, fetva aramaya gerek yok. Bu duaları namaz dışında dilediğiniz kadar okuyunuz, sorun YOK! 

Yanlış olan hususlardan biri de Kaçırılan/kılınamayan, Namazın kaza edilmesi. Kur'anda kılınamayan namazın kazasının gerektiğine dair emir/bilgi bulunmamaktadır. Bunu Allah böyle istediği için böyledir demek yerine, şu şekilde algılandığını görüyoruz: "Bakın Kılınmayan namazın kazası gerektiği halde, Kur'anda yok hadisler olmasaydı biz bu kazanın gerekliliğini nerden bilecektik" Biz de diyoruz ki: Tutulmayan/Bozulan Orucun kazasından bahseden Allah: (ayete bakınız)

2/184 Oruç sayılı günlerdedir. Sizden her kim o günlerde hasta veya yolcu olursa, tutamadığı günler sayısınca başka günlerde oruç tutar. Oruç tutamayanlara fidye gerekir. Fidye bir fakiri doyuracak miktardır. Her kim de, kendi hayrına olarak fidye miktarını artırırsa bu, kendisi hakkında elbette daha hayırlıdır. Bununla beraber, eğer işin gerçeğini bilirseniz, oruç tutmanız sizin için daha hayırlıdır.

Tekrar ediyorum, Tutulmayan/Bozulan Orucun kazasından bahseden Allah Namazın kazasından bahsetmiyorsa namazın kazası olmaz. İşte bu yüzdendir ki; Namaz Savaş esnasında dahi terk/tehir edilmiyor. Ancak kısaltılabiliyor ki: Bununla ilgili ayet bize namazın; olağan üstü hallerde nasıl kısaltılacağını hem de normalde kaç rekat olması gerektiğini uygulamalı olarak anlatıyor.

4/101 Yeryüzünde sefere çıktığınızda kâfirlerin size bir kötülük yapacağından korkarsanız namazı kısaltmanızda size bir vebal yoktur. Kuşkusuz kâfirler sizin apaçık düşmanınızdır. (elmalı meali)

4/102 Sen onların aralarında bulunup da onlara namaz kıldırdığında içlerinden bir kısmı seninle beraber namaza dursun. Silahlarını da yanlarına alsınlar. Bunlar secdeye vardıklarında diğer bir kısmı arkanızda beklesin. Sonra o namaz kılmamış olan diğer kısım gelsin seninle beraber kılsınlar ve ihtiyatlı bulunsunlar, silahlarını yanlarına alsınlar. Kâfirler arzu ederler ki, silahlarınızdan ve eşyanızdan bir gafil olsanız da size ani bir baskın yapsalar. Eğer size yağmur gibi bir eziyet erişir veya hasta olursanız silahlarınızı bırakmanızda bir vebal yoktur. Bununla beraber ihtiyatı elden bırakmayın. Kuşkusuz Allah kâfirlere alçaltıcı bir azap hazırlamıştır. (elmalı meali)

Yukarıdaki ayetten de anlaşıldığı gibi (...onlara namaz kıldırdığında...) Hz Muhammed (SAV) imam ve önce sahabenin bir kısmı geliyor TEK rekat ile namazı tamamladıktan sonra, kılmayan diğer kısım sahabe Efendimizin ardından saf tutup TEK rekat namazını kıldıktan sonra namaz tamamlanmış oluyor. Sahabe tek rekat ile namazı yarı yarıya kısaltılmış haliyle kılıyor. İmam olan efendimiz ise 2 rekatla namazı tamamlamış oluyor. Ayetlere yeniden bakalım:

- .....içlerinden bir kısmı seninle beraber namaza dursun....

- .....Sonra o namaz kılmamış olan diğer kısım gelsin seninle beraber kılsınlar.....

Ayet son derece açık ne açıklama ne de tevile gerek var. Bunu yetersiz görenler, Allah'ın ayetini sözde TAM, pratikte ise açıklanmaya muhtaç/eksik görenlerdir ki; bunlar bilerek veya bilmeden Allah'ın ayetlerini (hadis yoluyla) hükümsüz bırakma çabası içerisindedirler.

34/5-Ayetlerimizi hükümsüz bırakmak için yarışanlar için de pislikten acı bir azap vardır.

Bu ayeti ibret ile tefekkür etmek lazım. Acaba Allah'ın ayetini kimler, hükümsüz bırakmaya çalışır. Atesitin, hristiyanın, yahudinin Kur'anla işi olmaz. Onlar kitabı bir bütün olarak yalanlarlar. Ayete dikkat edin lütfen, ayetlerin hükümsüz/tesirsiz bırakmak için çaba gösterenlerden bahsediyor Allah, inkar edenlerden değil!!! Tam yeri gelmişken, yaşadığım bir olaydan bahsedeyim ki; buna benimle birlikte bir kaç dostum da şahit oldular. Internetten sesli sohpet ederken konuştuğumuz odaya kamil yaşta (müftünün) biri girdi. Konuştuğumuz konu aşağı yukarı bu konuydu. Namazın 3 vakit değil 5 vakit olduğunu, hadissiz namaz meselesinin anlaşılmayacağını iddia eden bu zata, hadisler ile Kur'an ayetlerinin nasıl çeliştiğine bir örnek verdim. Ayrıca, hadislere bel bağlamanın/iman etmenin aslında Hz Muhammed'e saygı değil, saygısızlık olduğunu, çünkü çok sayıdaki hadislerin Efendimizi; (onu tenzih ile) Şevhete düşkün, Ahlaksız, Allah ile pazarlık edebilen......vs. konumuna koyduğunu söyleyip şöyle bir örnek verdim. Ona dedim ki sizce aşağıdaki hadisteki çirkin davranışı efendimizin yapmış olması mümkün müdür? Ve siz sünnettir diye aynını yapar mısınız? Aldığım cevap beni şok etti. Önce ilgili hadisi vereyim:

(2722)- Abdullah İbnu'ş-Şıhhîr (radıyallâhu anh) anlatıyor: "Resûlullah (aleyhissalâtu vesselâm) ile birlikte namaz kıldım. Namazda onu öksürerek boğazını temizleyip (yere attığını ve) sol ayağıyla sürttüğünü gördüm.

(2723)- Ebû Dâvud'un rivâyetinde şöyle gelmiştir: "...Sol ayağının altına tükürdü, ayakkabısıyla sürttü.

(2724)- Ebû Dâvud'un Ebû Nadra'dan kaydettiği bir rivâyette: "Elbisesine tükürdü, kıvrımları arasında ovaladı" denmiştir.

Soru şuydu: Sizce Efendimiz Namazın ortasında boğazını temizlemek için öksürüp balgamını ağzına aldıktan sonra, bu balgamı elbisesine tükürüp, elbisesini ovmuş olabilir mi? dedim: "evet, hadis öyle yazmışsa öyledir" dedi. Ben de madem öyle, yani Efendimizin yaptığını yapmak sünnet ise siz de namaz ortasında balgamınızı/sümüğünüzü elbisenize tükürüp elbisenizi ovar mısınız? diye sordum. Ve bana, "Evet" dedi. "Efendimiz yapmıştır ve ben de aynısını namaz içinde yaparım yaparım" dedi ve bunu yemin ile söyledi.

Şu zihniyete bakar mısınız? Normal şartlarda dahi yapılmayan bu iğrenç hareketi, efendimizin Namaz ortasında yaptığı iftirasını atan ve sanki efendimiz yapmış gibi sorgulamadan, Kur'an göz ardı edilerek inanılan bu hadis yazarının ve buna Allah'ın emri gibi iman edenlerin, ahirette Efendimize verecek hesapları olacaktır! Bu yalanın elbette bir yaptırımı olacaktır. Oysa Kur'andaki Hz Muhammed için Yüce Allah der ki:

68/4- Ve Kuşkusuz Sen; yüce/Azim bir ahlak üzeresin.

Evet, Burada Sormak lazım. Allah'ın Azim ahlak üzeresin dediği bir Elçi, Namaz ortasında bu iğrenç hareketi yapmış olabilir mi? Bu mümkün mü? Hiç mi aklınız ve azıcık dahi vicdanınız yok. Sağlamlığına Allah'ın söz vermediği bir takım isim/etiket/unvan yapmış Ebu hureyre/Buhari/Muslim/Ebu davud/tirmizi/İbni mace....nin sözlerine Allah'ın Kelamıyla çatışmasına Rağmen, Allah'ın Kelamı gibi iman ediyorsunuz? 68/37- Yoksa size ait bir kitap var da onda mı okuyorsunuz? Unutmayın ki Allah SADECE KUR'ANIN KORUNACAGINA SOZ VERMISTIR!!! Kur'an dışındaki hiç bir kaynağın masumiyeti yoktur! Allah'ın koruyacağına dair sözü de yoktur!  68/39- Yoksa, "ne hükmederseniz mutlaka sizindir" diye sizin lehinize olarak tarafımızdan verilmiş, kıyamet gününe kadar geçerli kesin sözler mi var?

Allah'ın Hikmetli, TAM dediği ve eksik olan HIC BIR SEY bırakmadık dediği Kitap'da birileri eksiklik ve (haşa) Allah'ın açıklarını bulmuş olmalı ki Kur'ana yama yapmaya çalışıyorlar. Onlara ayetlerden okuduğumuz zaman adeta arı sokmuş gibi rahatsızlandıklarını görüyoruz. Biz Allah'ın ayeti diyoruz, Onlar Buhari'nin sözü diyor, Biz Allah'ın ayeti diyoruz, onlar Müslim'in sözleri diyor, Biz; Ya Huuuu ALLAH'IN AYETİ diyoruz, onlar Tirmizi'nin sözü diyor..........Bu konuda yine ibret verici diğer ayete de baktıktan sonra, konumuza dönelim.

22/51 Ayetlerimiz konusunda acze düşürücü çabalar harcayanlar, onlar da alevli ateşin halkıdır.

                                                                               -Hanif Dostlar Sitesinin Açıklaması - Namazın Kılınması Konusu -

Gönderen: 30 kasim 2019 Saat 00:16 | Kayıtlı IP

Selam,

Bu da benim araştırmam.

http://63.231.71.139/forum_posts.asp?TID=4546&PN=1

Muhabbetle.